Αφιέρωμα στο 55ο Ράλλυ Αιγαίου

Πενήντα πέντε χρόνια αλμύρας, 55 χρόνια με μποφόρ, με μπουνάτσες, με δελφίνια, με νησιώτικα γλέντια, με κοινωνική προσφορά… 55 χρόνια Ράλλυ Αιγαίου.Εάν ρωτούσαμε έναν παλαιό ‘εραστή’ της ιστορικής διοργάνωσης του Πανελληνίου Ομίλου Ανοικτής Θαλάσσης, έναν Μπόνα, έναν Μανιουδάκη, έναν Μαραγκουδάκη, τι είναι αυτό που τους σαγηνεύει σε αυτόν τον αγώνα, ίσως να μας απαντούσαν ότι τους γοήτευσαν οι σειρήνες, οι γοργόνες, όλα αυτά τα μυθικά πλάσματα που κρατούσαν τον Οδυσσέα μακριά από την Ιθάκη. Σα να απλώνει το Πέλαγος μαγικά δίκτυα και να τυλίγει σε αυτά όσους τρέχουν στο Ράλλυ, στο οποίο δανείζει το όνομά του.

Ράλλυ Αιγαίου… Ένας διαφορετικός αγώνας. Ένας αγώνας που δε μοιάζει με κανέναν και που όταν τελειώνει μετράς τις ημέρες για τον επόμενο. Ένας αγώνας που αφήνει την ιστιοπλοϊκή δεινότητα και τη ναυτοσύνη ελεύθερη. Δε σε περιορίζει σε μικρές πλεύσεις. Αγωνίζεσαι και είσαι εσύ, το Αιγαίο και η αγάπη σου για την ιστιοπλοΐα. Είσαι εκεί και θα αναμετρηθείς με όλα τα στοιχειά της φύσης. Όλα αυτά που θα σου φέρει το Αιγαίο μπροστά σου για να σου υπενθυμίσει ότι αυτός είναι ο οικοδεσπότης σου και εσύ απλώς ο φιλοξενούμενος του. Θα αγωνιστείς, θα νευριάσεις, θα βρίσεις για τις καιρικές συνθήκες, για τα πολλά μίλια αλλά ύστερα θα πεις γεμάτος υπερηφάνεια: «Έχω στο βιογραφικό μου ακόμα ένα Ράλλυ Αιγαίου».

Το πέλαγος των ποιητών εφέτος φιλοξένησε τον 55ο αγώνα του. Και αυτή το φορά το Αιγαίο έστησε τη δική του παράσταση, στο δικό του γήπεδο και πρόσφερε στους λάτρεις της πραγματικής ιστιοπλοΐας ανοικτής θαλάσσης μία πρωτοφανή μπουνάτσα. Σα να ήθελε να τους πει «Εδώ σας θέλω. Τα τελευταία χρόνια σας είδα στα μελτέμια, για να σας δω και στις μπουνάτσες… Για να δω τις αντοχές σας». Και αυτοί σήκωσαν το… γάντι και ανταποκρίθηκαν με τον καλύτερο τρόπο και σε αυτή την πρόκληση.

Στην 55η διοργάνωση, η νέα γενιά πήρε τη σκυτάλη από τους παλαιότερους, σα να ήθελε να δείξει ότι το Ράλλυ Αιγαίου είναι
σαν το Πέλαγός του… νυν και αεί. Οι παλαιότεροι, γαλουχημένοι με το «Ευ Αγωνίζεσθαι», χειροκρότησαν την επιτυχία των νεότερων γιατί στα πρόσωπα των νεαρών ιστιοπλόων του νικητή “Chiara Iason” βλέπουν τους συνεχιστές του θεσμού. Το Αιγαίο είναι όπως το αίμα που τρέχει στις γαλάζιες, από το χρώμα του Πελάγους, φλέβες των ‘ανθρώπων της θάλασσας’ και η μαγεία περνάει από τη μία γενιά στην άλλη, σαν αδελφοποίηση.

Και η νέα γενιά έχει μόνο να μάθει από τους παλαιούς. Από τον «Νέστορα της ιστιοπλοΐας», τον Στέλιο Μπόνα, από τον γητευτή του Κρητικού και του Αιγαίου Πελάγους, τον Κωνσταντίνο Μανιουδάκη, ναύαρχο ε/α Π.Ν, από τον Μπούμπη Χατζηκυριακάκη που από μικρό παιδί ζει με το ‘μικρόβιο’ του υδάτινου στίβου και από τον Ιωάννη Μαραγκουδάκη που είναι πρώτα ιστιοπλόος και ύστερα πρόεδρος. Και κάπου ανάμεσα στους παλαιούς και στους νέους υπάρχει και μία άλλη γενιά. Είναι αυτοί που ανδρώθηκαν με τον θεσμό και μετά την ολοκλήρωση μιας διοργάνωσης μετράνε τις ημέρες για το πότε θα έρθει ο Ιούλης να τρέξουν στην επόμενη. Είναι ο Δημήτρης Δεληγιάννης. Ο ολυμπιονίκης, με χιλιάδες μίλια στο τρίγωνο και στην ανοικτή θάλασσα και πολυνίκης της διοργάνωσης,
που παρά το σοβαρό πρόβλημα στο χέρι του, δε δίστασε να τοποθετήσει στα… κοχύλια του Αιγαίου τη συμβουλή των γιατρών για αποχή από ένα τόσο δύσκολο αγώνα και βρέθηκε στο τιμόνι του “Bullet Encode”. Με άξιο συμπαραστάτη το… ιστιοπλοϊκό του παιδί, τον Σίμο Καμπουρίδη και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας πήραν μέρος σε ιστιοδρομίες υψηλών απαιτήσεων. Είναι ο Λεωνίδας Πελεκανάκης. Ολυμπιονίκης με πολλές επιτυχίες σε τρίγωνο και ανοικτή θάλασσα, με το Ράλλυ Αιγαίο να κατέχει, όμως, μία ιδιαίτερη θέση στην καρδιά του. Πάντα πρόθυμος να μεταβιβάσει τις γνώσεις του στη νέα γενιά γίνεται κοινωνός ιστιοπλοϊκής δεινότητας. Είναι οι, επίσης πολυνίκες τους Ράλλυ, Περικλής Λιβάς και Νίκος Λάζος, οι οποίοι, αφού άφησαν στη στεριά το “Optimum”, προκειμένου να βρεθούν και πάλι στην αγκαλιά του Αιγαίου ήρθαν σε συμφωνία με Ρουμάνους ιστιοπλόους, τους μπόλιασαν στον 55χρονο θεσμό και με το “Africana”, Έλληνες και Ρουμάνοι «άνθρωποι της θάλασσας», πήραν μέρος στον αγώνα – πρόκληση. Είναι ο Γιάννης Απειρανθίτης. Έμπειρος ιστιοπλόος, με επιτυχίες σε τρίγωνο και ανοικτή θάλασσα και ένας από τους καλύτερους tactician σε διεθνές επίπεδο. Είναι ο Γιώργος
Συκάρης που, με το πάντα προσεγμένο στυλιστικά πλήρωμα του “Βάνα Βιολέτα”, κάθε χρόνο προσθέτουν στα βιογραφικά τους μίλια εμπειριών και ιστιοπλοϊκών γνώσεων. Είναι οι δάσκαλοι της ιστιοπλοΐας, Άλφης Γεωργιάδης και Παύλος Κούρκουλος, αλλά είναι και ο Walter Kraher. Ο Αυστριακός ιστιοπλόος έχει κολλήσει για τα καλά το μικρόβιο του Αιγαίου και τα τελευταία χρόνια παίρνει την οικογένεια και τους φίλους του και διασχίζουν το Αρχιπέλαγος για τη χαρά της συμμετοχής, για τη χαρά του αγώνα, για τη χαρά να κάνεις ιστιοπλοΐα και να γίνεσαι κομμάτι του παζλ ενός ιστορικού θεσμού.

Και κάπου εδώ αξίζει μία αναφορά στη νέα γενιά των «ανθρώπων του Αιγαίου». Σε ιστιοπλόους που αρχίζουν ή διανύουν την 3η δεκαετία ζωής. Είναι αυτοί που άνοιξαν πανιά για το Ράλλυ γοητευμένοι από τις διηγήσεις των παλαιότερων, οι σειρήνες του Πελάγους τους τύλιξαν στα δίχτυα τους και τώρα μετράνε τις χρονιές με συμμετοχές στη διοργάνωση. Είναι όλοι αυτοί που θα χαράζουν τις μελλοντικές ρότες του αγώνα. Είναι οι Χάρης Μαυρογεώργης, Βαγγέλης Μιτάκης, Στρατής Ζουγανέλης, Δημήτρης Ανδρέικος, Αποστόλης Σερράος, Γιώργος Καντίνης, Βαγγέλης Νικολόπουλος και τόσα άλλα παιδιά, τα οποία μπολιάστηκαν με το… μικρόβιο του Ράλλυ Αιγαίου και αυτό θα κυκλοφορεί για πάντα στο αίμα τους.

Μη ξεχνάμε όμως και τις καπετάνισσες του Αιγαίου. Γυναίκες, όπως η Νέλλη Μπόνα, η Ρούλα Γαλάνη κ.α., που δε διστάζουν να βρεθούν σε ένα από τα δυσκολότερα πελάγη του κόσμου, να αντιμετωπίσουν δύσκολες καιρικές συνθήκες και να βγουν νικήτριες σε έναν αγώνα που, ουσιαστικά, δεν έχει νικητές και νικημένους. Ψυχή του Ράλλυ Αιγαίου είναι και οι «ανοιχτοθαλασσίτες». Άνθρωποι που μυήθηκαν στην ιστιοπλοΐα σε σχολές, σε μεγάλη ηλικία, και κάπου εκεί τους τύλιξαν τα δίχτυα του Αιγαίου. Αυτοί αποτελούν τον βασικό κορμό των περισσοτέρων ιστιοπλοϊκών ομάδων και η διοργάνωση έχει γίνει μέρος της ζωής τους.

Να μη ξεχάσουμε, όμως, και το Πολεμικό Ναυτικό. Τους… έτερους ανθρώπους της θάλασσας. Από την πρώτη στιγμή κάθε διοργάνωσης οι αξιωματικοί του είναι δίπλα. Έτσι και εφέτος. Από το θρυλικό πλοίο “Αβέρωφ” μέχρι και τη Ναυτική Διοίκηση του Αιγαίου, οι ιστιοπλόοι και οι αξιωματικοί του Π/Ν ήταν μία παρέα. Κοινή αγάπη η θάλασσα. Σε όλη τη διάρκεια του αγώνα η πυραυλάκατος “ΜΠΛΕΣΣΑΣ” συνόδεψε τον στόλο και το πλήρωμά της βοήθησε τα μέγιστα τους αγωνιζόμενους στους καθαρισμούς των παραλιών, οι οποίοι έγιναν στο πλαίσιο της καμπάνιας “Να σώσουμε τις θάλασσές μας”.

Το 55ο Ράλλυ Αιγαίου ανήκει στην ιστορία του θεσμού. Ανήκει σε όλους όσοι που έτρεξαν σε αυτό, αλλά και στους υπόλοιπους «ανθρώπους του Αιγαίου» που εξαιτίας κάποιων συνθηκών δε μπόρεσαν αυτή τη χρονιά να ενταχθούν στον στόλο του. Με λίγα ή πολλά Ράλλυ στα βιογραφικά τους όλοι έχουν μπολιαστεί με το μικρόβιο του και, όπως ο ήρωας στο ποίημα “Η Πόλις” του Καβάφη, όσες φορές κι αν είπαν «θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα» γνωρίζουν ότι… δε θα βρουν άλλη θάλασσα. Το Αιγαίο θα τους ακολουθεί… Στις ρότες του θα γυρνάνε, τις ίδιες…

Ας μιλήσουμε για τους αέρηδες του 55ου Ράλλυ Αιγαίου

Φάληρο – Αμοργός

Τα σκάφη που συμμετείχαν στο 55ο Ράλλυ Αιγίου ξεκίνησαν την Παρασκευή το απόγευμα τις 20 Ιουλίου από τον Φαληρικό Όρμο
με 17 έως 20 κόμβους Μπουκαδούρα. Συνεχίζοντας πορεία για τις Φλέβες ώστε να βγουν από τον Σαρωνικό Κόλπο, ό σταθερός μέχρι εκείνη τη στιγμή νότιος άνεμος άρχισε να πέφτει, με αποτέλεσμα νωρίς το βράδυ και όταν τα πρώτα σκάφη ήταν κοντά στη βραχονησίδα Άγιος Γεώργιος να σβήσει κυριολεκτικά. Πλήρης άπνοια. Όλοι έμειναν σχεδόν στο ίδιο σημείο από τις 23.00 το βράδυ της Παρασκευής έως τις 05.00 το πρωί του Σαββάτου όπου έκανε την εμφάνισή του ένα πολύ χαμηλής έντασης βοριαδάκι, περίπου 3 κόμβων. Αυτό βοήθησε όλους σιγά – σιγά να ξεκολλήσουν, όμως καθοριστικό ρόλο το πρώτο βράδυ έπαιξε κυρίως το θαλάσσιο ρεύμα από βορρά προς νότο, που με ταχύτητα περίπου 1,5 κόμβου την ώρα τραβούσε τα σκάφη σιγά-σιγά αλλά σταθερά, προς τα νότια. Το επόμενο σημείο που τα σκάφη του αγώνα σταμάτησαν ξανά ήταν κάτω από την Κύθνο, όπου για μία ακόμα φορά βρήκαν το απόλυτο μηδέν, ακίνητα για πολύ χρόνο, εκτός από το Bullet-Encode που προηγείτο του στόλου και πέρασε την περιοχή αυτή αρκετά νωρίτερα, όταν υπήρχε ακόμη αρκετή ένταση ανέμου, και κατάφερε να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο την απόσταση από τα υπόλοιπα σκάφη και να τερματίσει το μεσημέρι του Σαββάτου καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση. Στο σημείο αυτό της διαδρομής το σκάφος Africana-Team Optimum, που βρισκόταν πιο νότια, αποφάσισε να ταξιδέψει αφήνοντας αριστερά τη νήσο Σέριφο, κάνοντας μεν μεγαλύτερη απόσταση αλλά με άνεμο από 5 έως 12 κόμβους, που το ευνόησε και κατέλαβε τη δεύτερη θέση στην ιστιοδρομία αυτή. Στο Δεσποτικό τα σκάφη συνάντησαν κάποια υποτυπώδη μορφή μελτεμιού με ένταση έως 15 κόμβους που τα βοήθησε να φτάσουν έως την Ηρακλειά, όπου πλέον ή ένταση του ανέμου άρχισε να αυξάνει χαρακτηριστικά με αποτέλεσμα τα πρώτα σκάφη να τερματίσουν σχετικά νωρίς στα Κατάπολα της Αμοργού. Δυστυχώς όσα σκάφη δεν πρόλαβαν τον άνεμο στο ύψος της Κέρου, έχασαν την ευκαιρία να τερματίσουν κοντά στους πρώτους, με αποτέλεσμα να μείνουν και δεύτερη νύχτα στη θάλασσα.

Αμοργός (Κατάπολα) – Λειψοί

Η εκκίνηση της δεύτερης ιστιοδρομίας λίγο έξω από τον κόλπο στα Κατάπολα της Αμοργού, δόθηκε με βοριά εντάσεως έως 3 κόμβους. Τα σκάφη ξεκόλλησαν με δυσκολία και ταξίδεψαν με τις ίδιες καιρικές συνθήκες σχεδόν για 7 μίλια από το νησί με πορεία για τα ORCi τη Δονούσα και τα ORC Club, απ’ ευθείας προς το λιμάνι των Λειψών. Όταν τα πρώτα ORCi έφτασαν στη Δονούσα, που είχε τον ρόλο σημείου στροφής, τα συνάντησε το κλασικό αιγαιοπελαγίτικο μελτέμι με ένταση που έφτανε τους 20 κόμβους. Όμως η ιστιοδρομία είχε εκπλήξεις αφού στα μέσα της απόστασης Δονούσας – Πάτμου, ο αέρας άρχισε σταδιακά να κόβει και να πέφτει έως και στους 7 κόμβους. Τελικά όταν τα πρώτα σκάφη έφτασαν στην παράλλαξη της Πάτμου, τότε ξανά ο αέρας αποφάσισε να γίνει κάτι σαν μελτέμι και να φτάσει σε ένταση τους 20 κόμβους, σπρώχνοντας τους συμμετέχοντες αρκετά γρήγορα προς το λιμάνι των Λειψών. Η εναλλαγή αυτή της έντασης και της διεύθυνσης του ανέμου είχε σαν αποτέλεσμα να ρουφηχτεί’ από τις συνθήκες το σκάφος Bullet – Encode που ήταν ίσως ταχύτερο των επικρατούντων καιρικών φαινομένων με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να πάει πάνω από την Πάτμο, και να βρεθεί αρκετά πίσω στη γενική βαθμολογία της ιστιοδρομίας.

Λειψοί – Πάρος (Παροικιά)

Θα μπορούσε ο τίτλος της ιστιοδρομίας να ήταν “Δεν έβγαλε ποτέ μα ποτέ πάνω από 10 κόμβους”. Τα σκάφη ξεκίνησαν από τους Λειψούς σε μία θάλασσα, λάδι ή γιαούρτι όπως θα έλεγαν κάποιοι ιστιοπλόοι. Ο καιρός ήταν νοτιάς και τα σκάφη περάσαν την Πάτμο και όλο το Ικάριο πέλαγος σε μία κατάσταση κατάσταση που είναι απίστευτα σπάνια, ειδικά τον μήνα Ιούλιο. Μέχρι τη Νάξο και όλο το πρώτο βράδυ οι συνθήκες παρέμεναν απελπιστικά ίδιες και δύσκολες με μέγιστη ένταση ανέμου τους 3 κόμβους, παρόλο που στο βάθος και αρκετά μακριά οι αστραπές φώτιζαν τον ορίζοντα και όλα έδειχναν ότι η βροχή με το μπουρίνι θα ήταν το καιρικό φαινόμενο που θα καθόριζε την εξέλιξη της ιστιοδρομίας. Δυστυχώς κάτι τέτοιο τελικά δεν έγινε ποτέ, αφού το φαινόμενο μάλλον χάθηκε στον ορίζοντα και η ταλαιπωρία της άπνοιας συνεχίστηκε και τη δεύτερη μέρα του αγώνα, όπου ένας ψεύτικος βόρειος άνεμος που εμφανίστηκε κάπου με την ανατολή του ηλίου βοήθησε τα σκάφη να καλύψουν δειλά – δειλά την απόσταση έως το λιμάνι της Παροικίας στην Πάρο. Για όσα σκάφη δεν προλάβαν τις πρωινές συνθήκες κατά το μεσημέρι ήρθε ένα νέο δυνατό μπουρίνι με βροχή που εκτός ότι έκανε τα πάντα μούσκεμα, οδήγησε και σε κόψιμο του λιγοστού αέρα με αποτέλεσμα πολλά από τα αγωνιζόμενα σκάφη να ταλαιπωρηθούν ακόμα περισσότερο και να φτάσουν αργά το απόγευμα της ίδιας μέρας στον τερματισμό.

Πάρος – Σούνιο

Η τελευταία εκκίνηση του 55ου Ράλλυ Αιγαίου, δόθηκε και αυτή με λιγοστό άνεμο που είχε βορειοδυτική διεύθυνση και δεν ξεπερνούσε σε ένταση του 3 κόμβους. Τα σκάφη με πορεία Σούνιο προσπαθούσαν σιγά – σιγά να ξεκλέψουν μίλια και να απομακρυνθούν από την Πάρο, όμως το σούρουπο ο αέρας για μία ακόμα ιστιοδρομία εξαφανίστηκε. Εκεί ειδικά για τα προπορευόμενα σκάφη που διεκδικούσαν και την πρώτη θέση του αγώνα είχε έρθει η ώρα των αποφάσεων και του διλήμματος. «…Tι θα φυσήξει μετά την άπνοια; Βοριάς όπως ο κάθε ένας θα σκεφτόταν στο Αιγαίο στα μέσα Ιουλίου ή δυτικός όπως έδειχναν τα μοντέλα…». Τελικά ο αέρας που ήρθε ήταν δυτικός με αποτέλεσμα τα σκάφη African-Team Optimum και Chiara Iason που είχαν κρατηθεί δυτικότερα να πάρουν πρώτα τον αέρα αυτό, που τα οδήγησε μέσα από τα στενά της Σίφνου με τη Σέριφο και έως το Σούνιο με σταθερή ένταση που ξεπερνούσε κατά τόπους και τους 15 κόμβους. Τα σκάφη που διάλεξαν την επιλογή του βοριά όπως το Bullet-Encode και το Bana-Bioletta 4, έχασαν σημαντικό έδαφος και μπήκαν αρκετά καθυστερημένα στο παιχνίδι της τελικής επικράτησης στην ιστιοδρομία, που έβγαλε και τον νικητή του πολύ δύσκολου, απαιτητικού και εξαντλητικού φετινού 55ου Ράλλυ Αιγαίου.

“55ο Ράλλυ Αιγαίου” η ματιά από τον χορηγό

Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά η JOTUN ΗELLAS στάθηκε κοντά στην εφετινή διοργάνωση του Ράλλυ Αιγαίου, όπου με την άριστη συνεργασία με τον ΠΟΙΑΘ ολοκληρώθηκε με επιτυχία για μια ακόμη φορά.Τα σκάφη του Ράλλυ Αιγαίου μεταφέροντας το μήνυμα “Να σώσουμε τις θάλασσες” σε συνεργασία με τη HELMEPA, έγιναν πρεσβευτές σε αυτή την καμπάνια, που μόνο θετικά σχόλια και θαυμασμό αποκόμισαν. Πάνω από 350 ναυτικά μίλια με δύσκολες καιρικές συνθήκες, τα πληρώματα είχαν την ευκαιρία να δοκιμαστούν, να συναγωνιστούν αλλά και να απολαύσουν την κούρσα, ανανεώνοντας το ραντεβού τους για το 56ο Ράλλυ Αιγαίου. Θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους συμμετέχοντες καθώς επίσης και στούς διοργανωτές, τους τεχνικούς, το Πολεμικό μας Ναυτικό, τους ανταποκριτές, τους δημοσιογράφους και όλους εκείνους που συνετέλεσαν ο καθένας απο τη μεριά του ώστε να ολοκληρωθεί με επιτυχία
το 55ο Ράλλυ Αιγαίου.Κλείνοντας θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε ιδιαιτέρως τον κύριο Ιωάννη Μαραγκουδάκη καθώς επίσης και την εκλεκτή ομάδα που τον περιβάλλει, για την όλη συνεργασία μας και να ευχηθούμε για ένα ακόμα καλύτερο 56ο Ράλλυ Αιγαίου με την υποστήριξη/χορηγία και συμπαράσταση της Εταιρείας μας.

Από τη ματιά του κυβερνήτη του Chiara Iason

Τετάρτη βράδυ αγκυροβολημένοι στις Κολυμπήθρες στην Πάρο, με την οικογένεια και φίλους πίνουμε ένα από τα τελευταία μπουκάλια κρασί, οι διακοπές τελειώνουν και έχει ξεκινήσει νωχελικά η επιστροφή για το Καλαμάκι. Χτυπάει το τηλέφωνο είναι ο Πανούλης (Πάνος Δημητρακόπουλος).

-Έλα Νίκο τι γίνεται, όλα καλά;

-Όλα καλά Πάνο.

– Θέλω να γράψεις ένα άρθρο στον ΙΚ, για το πως βίωσες αυτό το Ράλλυ, θές;

– Ναι!

Αυθόρμητη απάντηση, σίγουρα δεν θά έλεγα όχι στον Πάνο, μας συνδέουν παλιές αναμνήσεις από τους αγώνες της ιστιοσανίδας κάποιες δεκαετίες πίσω, άλλα με την ιδέα του μού έδωσε μια ευκαιρία να θυμηθώ τις στιγμές που ζήσαμε στο 55ο
ράλλυ το πλήρωμα μου και εγώ. Μέχρι το Μάιο η συμμετοχή μας δεν ήταν σίγουρη, δυο μέλη της ομάδας η Άρτεμις Νεστορή και Νίκος Ευαγγελόπουλος δεν θα συμμετείχαν, και ο Βαγγέλης Νικολόπουλος με τον Αποστόλη Σερράο έπρεπε να ξεκινήσουν τη θητεία τους στο Πολεμικό Ναυτικό, ο Σταμάτης Ξεπαπαδάκος λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων δεν ήταν σίγουρος, το ίδιο και ο Κώστα Πάφος άρα μάλλον δεν πάμε. Έμειναν μόνο η Αναστασία Γκίκα και ο Φάνης Δαλέζιος. Άρχισαν να με πιάνουν οι μιζέριες, άρχισαν οι κουβέντες με τους παλιούς Νίκος Μπουρδάκος και Κώστας Ντούφεξης, μάγκες δύσκολα φέτος δεν βλέπω να βγαίνει σύνθεση. Έπεσε η κλασική απάντηση, έλα καπετάνιο κάθε χρόνο τα ίδια μας λες και στο τέλος τη βρίσκουμε την άκρη και πάμε.

Για άλλη μια φορά αυτοί οι δύο πάλιουρες είχαν δίκιο, το ΠΝ με τη βοήθεια του ΠΟΙΑΘ, έδωσε άδεια στα ναυτάκια και δύο μέλη της ομάδας του Optimum Νίκος Αποστολάκης και Γιώργος Ηλιόπουλος συμμετείχαν και ενίσχυσαν την ομάδα μας, και για να κλείσει η σύνθεση ένας πιτσιρικάς ο Γιώργος Καντίνης lazerας από τον όμιλο μας, μου ζήτησε να έρθει μαζί μας στο ράλλυ. Το σκέφτηκα λίγο, είπα μέσα μου στο πρώτο μπράτσο θα βαρεθεί, αλλά ακολούθησα τη συμβουλή των παλιών Περικλή και Άλφη, βάλε πιτσιρικάδες μέσα έχουν κέφι και γνώσεις!

Ξεκινήσαμε τις προπονήσεις, τακτική δάσκαλου Νίκου Νικολόπουλου, αλλαγές πανιών, μουδαρίσματα και προετοιμασία του σκάφους και πληρώματος όσο καλύτερα μπορείς για ένα δύσκολο και ναυτικό αγώνα όπως αυτός. Οι χρόνοι μας στην αρχή απογοητευτικοί, όμως τους κατεβάσαμε, τα συστήματά μπήκαν στη θέση τους και καταφέραμε να κάνουμε τις κινήσεις μας πιο γρήγορα, τουλάχιστον για τα δικά μας μέτρα. Βελτιώσαμε σημαντικά τα συστήματά πρόγνωσης καιρού και ναυσιπλοΐας και προσπαθήσαμε στον χρόνο που μας έμεινε να δέσουμε όσο πιο πολύ γίνεται σαν ομάδα. Αυτό το τελευταίο με άγχωνε περισσότερο από όλα, μέχρι τώρα το ωραίο κλίμα που είχαμε πάνω στο σκάφος μας έφερε τα καλά πλασαρίσματα στα προηγούμενα ράλλυ και τη δεύτερη θέση το 2016, δεν θα ήθελα να το χάσω με τίποτα. Τελικά αυτό που είχα σαν μεγαλύτερο άγχος αποδείχθηκε σημαντικός παράγοντας στην επιτυχία μας.

Το ράλλυ ξεκίνησε με τη γνωστή πολύ καλή διοργάνωση και ένα στόλο που μπορεί στην κατηγορία των international να μην είχε μεγάλο αριθμό συμμετοχών αλλά όλα τα σκάφη θα μπορούσαν να διεκδικήσουν μια καλή θέση μέχρι το τέλος.

Το πρώτο σκέλος για την Αμοργό μεγάλο και αργό, με τον καιρό να μη θυμίζει Αιγαίο, όλα τα σαραντάρια είμασταν μια παρέα πάνω από τη Σέριφο και τις πρωινές ώρες ξεκολλήσαμε με το Alsouma να μας περνάει και να προσπαθούμε να το πλησιάσουμε με μπαλόνι που το κρατήσαμε ως την Ηρακλειά, μετά βίρα τον 3 και τερματισμός στην Αμοργό.Πρώτος στόχος επετεύχθει, τρίτοι, ενα καλό πλασάρισμα στην πρώτη κούρσα το μουρμούραγε το πλήρωμα στα ρέλια όλη νύχτα, τους βγήκε. Ωραία η φιλοξενία στην Αμοργό και ο χρόνος ξεκούρασης καλός, χωρίς in shore, αρέσει στους πιτσιρικάδες εγώ το βαριέμαι λύσε δέσε κλπ. μου αρέσει να βγαίνω στο Αιγαίο αλλά θέλω και την ανταμοιβή μου στο λιμάνι.

Δεύτερο σκέλος για Λειψούς, θυμηθήκαμε πως είναι να φυσάει, πιο φρέσκες συνθήκες με μαΐστρο να μας ταξιδεύουν πιο γρήγορα προς τον προορισμό μας και κάποιες αλλαγές του καιρού μπροστά που καθυστέρησαν το Bullet, τεχνικά προβλήματα στο Africana, η μόνιμη πίεση από τους Δόκιμους και η δικιά μας σταθερή τακτική το καλό και συνεχές τριμάρισμα μας έφεραν στην πρώτη θέση. Μεγάλη στιγμή για το Chiara Jason, επισκιάστηκε από την πολύνεκρη πυρκαγιά στην Αττική, θλίψη δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψεις αυτό το τραγικό συμβάν για τη χώρα μας.

Αφήσαμε τη φιλόξενη χώρα των Λειψών με μεικτά συναισθήματα και ξεκινήσαμε το επόμενο σκέλος του αγώνα για την Παροικία της Πάρου με την απίστευτη μπουνάτσα να μας συνοδεύει σε ένα από τα πιο κουραστικά και αργά κροσαρίσματα του Αιγαίου που έχουμε
αντιμετωπίσει μέχρι τώρα. Λίγο η επιμονή των παλιών και το κέφι των πιτσιρικάδων μας ταξίδεψαν μέσα στη νύχτα και η αγωνία μας για το αν θα προλάβουμε τον χρόνο τερματισμού έληξε εντός ορίου, δίνοντας μας την πέμπτη θέση της ιστιοδρομίας και φέρνοντας μας σε απόλυτη ισοβαθμία με το Bullet και το Africana. Τώρα μάλιστα αγωνία μέχρι το τέλος, δύσκολο το βάθρο στο Αιγαίο πρέπει να λειώσουμε για να ανέβουμε, μου τάχει πει ο Άλφης πολλές φορές. Πήραμε λίγες ανάσες στην Πάρο, στιγμές ξεκούρασης πριν την τελική
αναμέτρηση. Δεν είχαμε πολύ χρόνο την επομένη τρέχαμε, πολύ κουβέντα και πρήξιμο στον Βαγγέλη Νικολόπουλο για τον καιρό και τη
τακτική που θα ακολουθούσαμε για να πάρω μια πολύ αναλυτική απάντηση… δύση. Αυτού του μικρού δεν του παίρνεις εύκολα κουβέντες αλλά αφού είπε δύση εκεί θα πάμε και βλέπουμε.

Ένας καφές στην Παροικιά με τον αγαπητό μου Καπετάν Στέλιο και την Κα Νέλι ένας δεύτερος με τον Δημήτρη Δεληγιάννη, ωραίες κουβέντες ιστιοπλοϊκές, ο Δημήτρης αν και δεν θα μας χαρίσει μέτρο στην κόντρα της επόμενης μέρας, δεν διστάζει να μου δώσει συμβουλές και να κάνει θετικά σχόλια για την προετοιμασία μας.Τελευταίες αποφάσεις για την ιστιοδρομία, μείωση πληρώματος ο ψηλός, Γιώργος Ηλιόπουλος, θα μείνει στην Παροικία θα λείψει η φωνάρα του, αλλά θα μας χαρίσει λίγο βάρος στην προβλεπόμενη μπουνάτσα.Τελευταίες κουβέντες με το πλήρωμα, θέσεις οι κλασσικές, καλό ζύγισμα δεν χαλαρώνουμε το Αιγαίο είναι σκληρό θέλει προσπάθεια κάθε δευτερόλεπτο κάθε μίλι. Κόρνα επιτροπής, στην ώρα του ο Ασημάκος, το πολεμικό λύνει ακολουθούμε τελευταίοι από τον στόλο, ο Γιώργος μας αποχαιρετάει με σχετική ευχή σκ_ _α!

Η χαμηλή ένταση του ανέμου στην εκκίνηση σε αντίθεση με τους ανεβασμένους παλμούς του πληρώματος, τα σφιγμένα χέρια στο τιμόνι που ιδρώνουν και το γόνατο που τρέμει λίγο μέχρι την κανονιά της εκκίνησης. Καλή εκκίνηση με το Bullet να κινείται προς την ανατολική πλευρά του στίβου μαζί με το Alsouma ενώ Africana, Ιωνία και εμείς κινούμαστε δυτικά προς Σέριφο. Κάνει απίστευτη ζέστη και οι ρέφλες 32 Iστιοπλοϊκός Kόσμος δεν ξεπερνάνε τους 5 κόμβους, μένουμε Δυτικά η πλώρη δείχνει Σίφνο, μένουμε μόνοι τα άλλα δυο σκάφη έκαναν τακ και ανεβαίνουν, λίγο ακόμα να μπούμε στην ένταση. Όλοι πάνω μουγκοί, ο καιρός βγαίνει απο 290° σε λίγο 270° και πάμε τακ, ανεβαίνουμε για Κύθνο με ένταση 8 έως 10, χωρίς κύμα καλές ταχύτητες βιδωμένοι στην πορεία, το μυαλό μου γυρνάει πίσω κάτι χρόνια όταν ταξίδευα το Division II μου στην πατρίδα τον Πόρο. Επανέρχομαι, και ρωτάω:

-Ντούφεξη θες αλλαγή;

-Όχι.

-…Καημένη σκότα θα σε λειώσει…

-Εσύ Αποστόλη;

-Όχι.
Ο καιρός φρεσκάρισε κοντά στην Κύθνο, αλλαγή στον medium, υποδειγματική, αυτός ο Μπουρδάκος στο Αιγαίο γίνεται άλλος άνθρωπος, τα τελευταία δέκα μίλια θα έιναι πολύ σημαντικά. Φατσάρει και δυναμώνει πριν από τον τερματισμό τον κάνει μαίστρο,
πάμε στον 3, τελευταία μέτρα ακούγεται η κανονιά. Ωραίος ο τερματισμός στο Σούνιο, μου αρέσει να τελειώνω το Ράλλυ εκεί, η πύλη του Αιγαίου.

Μπράβο ομάδα για την προσπάθεια, πάει και το 7ο…
Επιστροφή στο Καλαμάκι, πλένουμε πανιά, τακτοποίηση εξοπλισμού, καθάρισμα σκάφους, υπάρχει μια ανησυχία για το τελικό αποτέλεσμα, το Bullet πρέπει να το έχουμε περάσει το Africana όμως; Ξεκινάω για το σπίτι, μεσημέρι πριν προλάβω να φτάσω χτυπάει το κινητό, ο Πάνος:

-Συγχαρητήρια Νίκο. (Θα με πήρε να μου πει μπράβο για τη δεύτερη θέση, ουφφφ)

-Τι έγινε Πάνο βγήκαν τα αποτελέσματα γιατί δεν τα είδα, είμασταν στο σκάφος.

-Νομίζω πως κερδίσατε το Ράλλυ Αιγαίου, δηλαδή δεν νομίζω είμαι σίγουρος.
Μπαίνω σπίτι μοιράζομαι το ‘μυστικό’ με την Ερήνα, Κιάρα και Ιάσωνας δεν είναι σπίτι, μου έφυγε ένα δάκρυ. Τηλέφωνο στους υπόλοιπους και το πάρτι ξεκίνησε. Απίθανη ευτυχία, το ήθελα πολύ, όχι μόνο εγώ αλλά και αυτοί οι τύποι με τις ροζ μπλούζες που με ακολουθούν κάτι χρόνια τώρα και έχουν μάθει να βλέπουν την πρωτιά από μακριά και να σέβονται τους αντιπάλους τους.
Αφιερωμένη η νίκη αυτή στο πλήρωμά μου. Δεν ξέρω πόσα Ράλλυ ακόμα θα τρέξω, αλλά θέλω να εκφράσω μία επιθυμία να τρέχουμε κάθε καλοκαίρι ένα μεγάλο ναυτικό αγώνα με πολλές συμμετοχές σκαφών που να αποτελεί για τη χώρα μας το κορυφαίο γεγονός ανοιχτής θάλασσας.

Το πιο δύσκολο δημοσιογραφικά Ράλλυ όλων των εποχών

Κάθε χρόνο, εδώ και δέκα δηλαδή περίπου χρόνια, όσα δηλαδή ο ΠΟΙΑΘ μου έχει αναθέσει την τηλεοπτική παραγωγή του Ράλλυ
Αιγαίου, το κίνητρο και η διάθεση είναι διαφορετική ανά διοργάνωση. Κάθε Ράλλυ βλέπεται είναι διαφορετικό. Οι συμμετοχές, τα σκάφη, οι ιστιοπλόοι, τα νησιά-σταθμοί, οι συνθήκες καιρού και δουλειάς, όλα, κάθε έτος είναι διαφορετικά. Αυτά άλλωστε τα
παραπάνω κάνουν διαφορετική και ενδιαφέρουσα την κάθε διοργάνωση. Ανάλογα διαφορετικό, όπως γίνεται αντιληπτό, είναι και το τηλεοπτικό αποτέλεσμα που φθάνει στους τηλεοπτικούς δέκτες σας. Όλα αυτά είναι υπολογισμένα εξ αρχής από την τηλεοπτική παραγωγή που προσπαθεί κάθε χρόνο να εμπλουτίσει και να κάνει διαφορετική την κάθε παρουσίαση.

Ως εδώ όλα καλά. Όταν όμως σε όλα τα παραπάνω προστίθεται ο παράγοντας ‘άνθρωπος’, τότε όση προσπάθεια και αν κάνεις, το αποτέλεσμα διαφοροποιείται από τον αρχικό σου προγραμματισμό. Με άλλα λόγια άλλα προγραμματίζεις και άλλα αναγκάζεσαι να δείξεις στον κόσμο. Και εξηγούμαι…Το καλοκαίρι που διανύσαμε ήταν ένα από τα πιο ‘σκληρά’ και δύσκολα καλοκαίρια
που έχει βιώσει η χώρα μας. Η φονική πυρκαγιά της 23ης Ιουλίου στο Μάτι ‘έκαψε’ ανάλογα τη διάθεση μας. Η μουντή ατμόσφαιρα ήταν διάχυτη παντού. Αυτή η ατμόσφαιρα δεν θα μπορούσε να μην επηρεάσει και το Ράλλυ. Στην τέταρτη μόλις μέρα
της διοργάνωσης ήρθε η φωτιά στο Μάτι που ‘μαύρισε’ τις ψυχές όλων μας. Οι ιστιοπλόοι ενημερώθηκαν μεσοπέλαγα από Κατάπολα προς Λειψούς για το μέγεθος της καταστροφής. Από εκείνη τη μέρα και μετά ήταν ένα άλλο, ένα διαφορετικό Ράλλυ.

Υπάρχει μια ατάκα που μου είπε ιστιοπλόος που νομίζω ότι καταγράφει με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο τον τρόπο που οι πρωταγωνιστές του 55ου Ράλλυ Αιγαίου βίωσαν αυτές τις δύσκολες στιγμές. «Εμείς αρμενίζουμε στο Αιγαίο, κάνουμε το χόμπι μας και συνάνθρωποί μας έχουν χάσει τη ζωή τους.Τι να βγω να πω ρε Παντελή;» Συμφώνησα, κατέβασα το κεφάλι και έφυγα.
Η εβδομάδα που κύλησε ήταν δύσκολη, πολύ δύσκολη. Μπορεί να μην βρισκόμαστε στην Αθήνα για να νιώσουμε από κοντά το μέγεθος της καταστροφής, ωστόσο ουδείς από τους πρωταγωνιστές είχε διάθεση για διασκέδαση, κάτι που για την οποία φημίζεται, εντός
και εκτός νερού, η διοργάνωση. Το ρεπορτάζ έβγαινε δύσκολα, οι εικόνες εκτός θάλασσας Κείμενο: Παντελή Λώλη, Υπεύθυνος τηλεοπτικής παραγωγής Το πιο δύσκολο δημοσιογραφικά Ράλλυ όλων των εποχών Μία μοναδική εμπειρία έζησαν όσοι επισκέφτηκαν το μοναστήρι της Παναγιάς Χοζοβιώτισσας μαζί με την αποστολή του Πολεμικού Ναυτικού, κατά την επίσκεψη του 55ου Ράλλυ Αιγαίου στην Αμοργό.Το πρωί της Κυριακής 22 Ιουλίου με επικεφαλής τον Κωνσταντίνο Σπυρίδη Πλωτάρχη ΠΝ, κυβερνήτη της ΤΠΚ “Μπλέσσας” και το μισό πλήρωμα του πλοίου που ήταν σε διατεταγμένη υπηρεσία, ιστιοπλόοι και μέλη της ομάδας επικοινωνίας του αγώνα ανέβηκαν με τα πόδια μαζί με το πλήρωμα του πολεμικού σκάφους στη μονή. Εκεί μέσα σε κατανυκτική ατμόσφαιρα παρακολούθησαν την θεία λειτουργία και μετά παρέδωσαν τον θυρεό του πλοίου, στον Ηγούμενο της Ιεράς Μονής, Αρχιμανδρίτη Σπυρίδωνα Δεναξά. Η θέα, τα χρώματα, η παρουσία των ανδρών του Πολεμικού Ναυτικού και οι εικόνες με ιστορία από τον 9ο
π.χ. αιώνα σε ένα μοναστήρι όπως αυτό της Παναγιάς της Χοζοβιώτισσας με θέα στο απέραντο γαλάζιο, δημιούργησαν ένα μείγμα μαγικό, ένα συνδυασμό κατάνυξης με εικόνες μαγικές που θα μείνουν αξέχαστες. δεν είχαν καμία σχέση με αυτές που είχαμε προγραμματίσει, γενικά ήταν το πιο δύσκολο, δημοσιογραφικά, Ράλλυ, τουλάχιστον των τελευταίων ετών για να μην πω στην ιστορία της διοργάνωσης.

Από την ημέρα πάντως που ξεκίνησε να γράφεται η πιο θλιβερή ιστορία στα χρονικά για την πατρίδα μας, η τηλεοπτική παραγωγή άλλαξε ρότα και προσπάθησε με σεβασμό στους συνανθρώπους μας να περάσει όσο το δυνατόν πιο light όλα όσα γίνονταν στο Αιγαίο.
Για μια ακόμη χρονιά λοιπόν και πάρα τις παραπάνω δυσκολίες το Ράλλυ Αιγαίου έπλευσε στα τηλεοπτικά νερά των καναλιών Novasports. Για 13 συνολικά μέρες οι συνδρομητές και φίλοι του υγρού στοιχείου είχαν την ευκαιρία καθημερινά να ενημερώνονται για τις εξελίξεις στον υδάτινο μαραθώνιο.Και όσοι δεν προλάβαιναν τις εκπομπές στον τηλεοπτικό τους δέκτη είχαν τη δυνατότητα, όπως κάθε χρόνο, να τις δουν στο www.novasports.gr.Στην προσπάθειά μας σύμμαχοι για άλλη μια χρονιά ήταν οι ιστιοπλόοι, οι πρωταγωνιστές της διοργάνωσης, που και χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες στήθηκαν μπροστά στα μικρόφωνα. Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ στους συνεργάτες μας εικονολήπτες (Βασίλη Παζά, Νίκο Γλαβά, Δημήτρη Τοκούρογλου), μοντέρ (Σωτήρης Κορδαλής, Κατερίνα Ιωακειμίδου) και δημοσιογράφους (Βασίλη Κωνσταντόπουλο, Γιώργο Βασιλείου, Αποστόλη Λάμπο) που στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων με τακτ και σεβασμό.

Ομάδα Επικοινωνίας

Πάνος Δημητρακόπουλος, Συντονιστής της Ομάδας Επικοινωνίας

Σπυριδούλα – Ίριδα Σπανέα, Δημοσιογράφος – Υπεύθυνη Γραφείου Τύπου

Δημήτρης Ιωαννίδης, Social Media – Υποστήριξη

Παντελής Λώλης, Δημοσιογράφος – Επικεφαλής τηλεοπτικής παραγωγής

Βασίλης Πάζας, Βασικός Εικονολήπτης – Συντονιστής

Δημήτρης Τοκούρογλου & Νίκος Γλαβάς, Εικονολήπτες

Νίκος Αλευρομύτης, Φωτογράφος Διοργάνωσης

Βαγγέλης Φραγκούλης,

Δέσποινα Ρενιέρη, Διαδικτυακή Υποστήριξη – Site αγώνα

Paralos Events & Design, Διαφημιστική, Δημιουργικό και marketing

Να Σώσουμε Τις Θάλασσες Μας”

Μία συνεργασία του ΠΟΙΑΘ με την HELMEPA

Συνεργαζόμενη με τον ΠΟΙΑΘ, η HELMEPA συνέβαλε στις εκδηλώσεις που περιλάμβανε το 55ο Ράλλυ Αιγαίου, οργανώνοντας και συντονίζοντας συμβολικούς καθαρισμούς ακτών με το σύνθημα που δημιούργησε ο ΠΟΙΑΘ, “Να Σώσουμε Τις Θάλασσες Μας”.

Τη Δευτέρα 23 Ιουλίου 2018 στην Αμοργό, ιστιοπλόοι, πληρώματα των σκαφών του Ράλλυ, μέλη του πληρώματος του πολεμικού “Πλωτάρχης Μπλέσσας” μαζί με επιστημονικά στελέχη της HELMEPA καθάρισαν συμβολικά την παραλία “Ναυάγιο” που υπέδειξε ο Δήμος Αμοργού. Παρά το ότι η πρόσβαση στην ακτή αυτή είναι δύσκολη γιατί απέχει από τον δρόμο και η θερμοκρασία ήταν 33°C, οι εθελοντές μάζεψαν σημαντικό όγκο αντικειμένων και πίσσας που ίσως να προέρχεται από το ναυαγισμένο μότορσιπ που βρίσκεται στην ακτή. Την Τετάρτη 25/7 στους γραφικούς Λειψούς, τον 2ο σταθμό του φετινού Ράλλυ, 35 εθελοντές ιστιοπλόοι, o κυβερνήτης και μέλη του πληρώματος του πολεμικού “Πλωτάρχης Μπλέσσας” πραγματοποίησαν συμβολικό καθαρισμό της ακτής διπλά στο εκκλησάκι του Χριστού, απέναντι από το λιμάνι του νησιού. Παρά τον ήλιο και τη ζέστη, οι εθελοντές ξεχώρισαν και μάζεψαν σημαντικό αριθμό από μικρά ως επί το πλείστων κομμάτια και θραύσματα πλαστικού ανάμεσα σε μεγάλες ποσότητες από ποσειδωνία, φύκη και αλλά φυσικά υλικά που είχαν ξεβραστεί στην ακτή, ενώ συνέλεξαν και διάσπαρτα απορρίμματα κατά μήκος του
δρόμου επιστρέφοντας προς το λιμάνι.

Πριν και μετά το τέλος της δράσης, στέλεχος της HELMEPA ενημέρωσε τους εθελοντές για το μεγάλο πρόβλημα της ρύπανσης των θαλασσών με πλαστικά και έγινε συζήτηση για την ορθή διαχείριση των απορριμμάτων στα σκάφη αναψυχής, ενώ εκπρόσωπος του Ινστιτούτου Θαλάσσιας και Περιβαλλοντικής Έρευνας “Αρχιπέλαγος”, που διατηρεί μόνιμη τοπική ερευνητική βάση, μίλησε για το πολύτιμο οικοσύστημα της περιοχής και για τις δράσεις περιβαλλοντικής έρευνας και προστασίας που πραγματοποιούνται στους Λειψούς και τα γύρω νησιά. Ανάλογη δράση είχε προγραμματιστεί και για την παραλία Λιβάδια στην Πάρο, τον 3ο και τελευταίο σταθμό του Ράλλυ Αιγαίου, μπροστά στον Ναυτικό Όμιλο Πάρου, το πρωί της 27ης Ιουλίου. Όμως, η άπνοια είχε κρατήσει τα περισσότερα ιστιοπλοϊκά σκάφη του αγώνα ακόμη στη Νάξο ενώ μία ξαφνική καταιγίδα απέτρεψε όσους από τα πληρώματα των σκαφών είχαν ήδη φτάσει στην Πάρο να πραγματοποιήσουν τον καθαρισμό της ακτής. Με τις δυο παραπάνω ενέργειες ολοκληρώθηκε η πρώτη εφαρμογή του προγράμματος που ξεκίνησε ο ΠΟΙΑΘ “Να Σώσουμε Τις Θάλασσές Μας” και το οποίο θα συνεχιστεί και σε επόμενες διοργανώσεις του. Τέλος δε ο ΠΟΙΑΘ και η HELMEPA θα ήθελαν να ευχαριστήσουν για τη συνεργασία τους, τα πληρώματα των σκαφών που έλαβαν μέρος στο 55ο Ράλλυ Αιγαίου καθώς και τον κυβερνήτη και το πλήρωμα της πυραυλακάτου “ΜΠΛΕΣΣΑΣ”, που παρά την κούραση τους συμμετείχαν στους καθαρισμούς των ακτών στα δυο πρώτα νησιά. Όσο για την Πάρο, ο ΠΟΙΑΘ και η HELMEPA προσβλέπουν σε ένα νέο ‘ραντεβού’ σε μελλοντική ευκαιρία.

Δείτε το Αφιέρωμα για το 55ο Ράλλυ Αιγαίου στη σελ.25