Αφιέρωμα στο 58ο Ράλλυ Αιγαίου

“58ο Ράλλυ Αιγαίου” αφιερωμένο στην επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση

Αφιερωμένο στην επέτειο των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση, στην Ηρωική Νήσο των Ψαρών, και το ολοκαύτωμα της, ήταν το φετινό Ράλλυ Αιγαίου. Ο Πανελλήνιος Όμιλος Ιστιοπλοΐας Ανοικτής Θαλάσσης (ΠΟΙΑΘ) συνεχίζοντας μια παράδοση 57
ετών, σε συνεργασία με το Πολεμικό Ναυτικό, διοργάνωσε από τις 17 έως τις 26 Ιουλίου το “58ο Διεθνές Ιστιοπλοϊκό Ράλλυ Αιγαίου“, το οποίο επισκέφθηκε την Τήνο και τα Ψαρά.

«Ο ΠΟΙΑΘ συμμετέχοντας στον εορτασμό της επετείου των 200 ετών από την Εθνεγερσία αφιέρωσε το 58ο Ράλλυ Αιγαίου στην Ηρωική Νήσο των Ψαρών και στο ολοκαύτωμά της που συγκλόνισε την Ευρώπη και ενέπνευσε πολλούς πνευματικούς ανθρώπους, όπως τον εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό που έγραψε το ποίημα “Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη”, και τον μεγάλο Έλληνα ζωγράφο Νικόλαο Γύζη με τους δύο πίνακές του “Η Δόξα των Ψαρών” και “Η καταστροφή των Ψαρών”», δήλωσε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του ΠΟΙΑΘ Ιωάννης Μαραγκουδάκης.

Τα σκάφη πήραν εκκίνηση για την 58η διοργάνωση του Πανελληνίου Ομίλου Ιστιοπλοΐας Ανοικτής Θαλάσσης από τον Φαληρικό Όρμο,
συμβολικά μπροστά από το Θωρηκτό Αβέρωφ, στις 17 Ιουλίου και η ‘κανονιά’ της εκκίνησης δόθηκε από το πλοίο “Ευνίκη” του Πολεμικού Ναυτικού. Τα συμμετέχοντα σκάφη με τη βοήθεια των νοτίων ανέμων έφυγαν γρήγορα, και, μάλιστα, άνοιξαν τα μπαλόνια τους προσφέροντας όμορφες ιστιοπλοϊκές εικόνες. Ο πρώτος σταθμός ήταν το νότιο άκρο της Κύθνου όπου υπήρχε βαθμολογική πόρτα. «Πρόκειται για ιδανικές συνθήκες για ιστιοπλοΐα. Όμως κατά τη διάρκεια της νύχτας αναμένεται να μειωθεί ο αέρας, και, έτσι, θα πρέπει από νωρίς να κάνουμε οικονομία δυνάμεων. Ύστερα από αρκετές ημέρες το αιγαιοπελαγίτικο μελτέμι αποφάσισε να κάνει ένα διάλειμμα και η νύχτα αναμένεται δύσκολη», δήλωσαν οι ιστιοπλόοι πριν από την εκκίνηση και τελικά αποδείχτηκε ότι είχαν απόλυτο δίκιο. Τα ιστιοφόρα, που έτρεξαν το πρώτο μέρος του ιστορικού θεσμού της ελληνικής ανοικτής θάλασσας, μπορεί με τη βοήθεια των νοτιοδυτικών ανέμων να έφυγαν γρήγορα από τον Φαληρικό Όρμο αλλά, στη συνέχεια, οι άνεμοι
μετεβλήθησαν σε ασθενείς. Ιδιαίτερα στο νότιο άκρο της Κύθνου, στη βραχονησίδα Πιπέρι, τα πληρώματα ‘ξόδεψαν’ πολλές ώρες ώστε να καταφέρουν να περάσουν και να ταξιδέψουν στη θαλάσσια περιοχή Σύρου – Κύθνου για να φτάσουν στην Τήνο. Η ιστιοδρομία Φάληρο – Τήνος είχε βαθμολογική πόρτα στο νότιο άκρο της Κύθνου. Το μεγαλύτερο σκάφος του αγώνα το “Optimum 3 – Samos Steamship” πρόλαβε να φτάσει στην Τήνο το πρωί της Κυριακής, πριν από τις 09.00. Ο υπόλοιπος στόλος όμως εγκλωβίστηκε από την άπνοια και έφτασε στο νησί των Κυκλάδων αρκετές ώρες αργότερα. Μάλιστα, τα μικρότερα σκάφη για να περάσουν τη γραμμή του τερματισμού στην Τήνο χρειάστηκαν περισσότερες από 35 ώρες ενώ κάποια από αυτά εγκατέλειψαν.

Η πρώτη, συνολική, διαδρομή του αγώνα ήταν 95 ν.μ. και ανάγκασετους ιστιοπλόους να επιστρατεύσουν υπομονή και επιμονή προκειμένου να ολοκληρώσουν τις δύο πρώτες ιστιοδρομίες του “58ου Ράλλυ Αιγαίου“. Ο στόλος του αγώνα έδεσε στο λιμάνι της Τήνου, και ύστερα από δύο ιστιοδρομίες, στην κατηγορία των σκαφών Performance προηγείτο το “Optimum 3 – Samos Steamship” ενώ στα σκάφη Sport το σκάφος “Water Gipsy“. Το πρωί, της Δευτέρας τα πληρώματα, σε συνεργασία με τη HELMEPA, πραγματοποίησαν καθαρισμούς στην παραλία Σταυρός, στο πλαίσιο της δράσης του ΠΟΙΑΘ “Να σώσουμε τις θάλασσές μας”, που τα τελευταία χρόνια έχει καθιερωθεί πλέον ώς θεσμός στο Ράλλυ Αιγαίου, αποδεικνύοντας την ευαισθητοποίηση των πληρωμάτων αλλά και των ανθρώπων του ΠΟΙΑΘ στα θέματα του περιβάλλοντος ενώ όπως και τα τρία προηγούμενα χρόνια σε όλες τις εκδηλώσεις χρησιμοποιήθηκαν βιοδιασπώμενα είδη εστίασης, (ποτήρια, πιάτα, πιρούνια, καλαμάκια & σακούλες απορριμμάτων). Επιπροσθέτως,
ανακυκλώθηκαν όλα τα απορρίμματα των συμμετεχόντων σκαφών στα κατά τόπους λιμάνια του αγώνα. Στην Τήνο, τα πληρώματα είχαν τη χαρά να επισκεφθούν το ζυθοποιείο της μπύρας Νήσος που ήταν υποστηρικτής τόσο σε αυτή τη διοργάνωση όσο και στο AEGEAΝ 600. Οι συμμετέχοντες στον αγώνα ξεναγήθηκαν στις εγκαταστάσεις της ζυθοποιίας από τον Αλέξανδρο Κουρή, ιδιοκτήτη και εμπνευστή της τοπικής ζυθοποιίας η οποία έχει ανοίξει τα ‘φτερά’ της και πλέον είναι μία εταιρεία που έχει μεν την παραγωγική
της μονάδα στη γραφική Τήνο, αλλά διαθέτει τα προϊόντα της σε όλη τη χώρα. Στην Τήνο βρέθηκε και μία αντιπροσωπευτική ομάδα από
τον χορηγό του αγώνα την πολυεθνική εταιρεία χρωμάτων JOTUN, που έζησε την εμπειρία του Ράλλυ από κοντά, ξεναγήθηκε στα σκάφη από κυβερνήτες και έλαβε μέρος και στον καθαρισμό της παραλίας Σταυρός. Η παραμονή των πληρωμάτων του 58ου Ράλλυ Αιγαίου στην Τήνο ολοκληρώθηκε με την απονομή των επάθλων και τη δεξίωση στογραφικότατο θέατρο της οικογενείας Τσόκλη που βρίσκεται στο χωριό Κουμάρο. Οι ιστιοπλόοι απόλαυσαν τη γραφικότητα του μέρους και τη ζεστή φιλοξενία της κυρίας Μάγιας Τσόκλη και του ιδιοκτήτη της τοπικής ζυθοποιίας Νήσος, κ. Κουρή. Συγκινητικότατα μηνύματα για την αφιέρωση του 58ου Ράλλυ Αιγαίου στα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης απέστειλε ο Μητροπολίτης Τήνου – Σύρου κ. Δωρόθεος και ο Αρχιερατικός Επίτροπος της νήσου Τήνου πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Φανερός.

Την επόμενη μέρα, στις 10.00 το πρωί δόθηκε η εκκίνηση της ιστιοδρομίας Τήνος – Ψαρά. Η πρωτοφανής για την εποχή, μπουνάτσα ταλαιπώρησε τα πληρώματα του “58ου Ράλλυ Αιγαίου” κατά τη διάρκεια της ιστιοδρομίας. Τα ιστιοφόρα έφυγαν από την Τήνο με νότιους ανέμους, οι οποίοι τα βοήθησαν να φτάσουν μέχρι το στενό Τήνου – Μυκόνου. Στη συνέχεια, οι άνεμοι εξασθένησαν και τα πληρώματα πέρασαν τις περισσότερες από τις ώρες της ιστιοδρομίας ψάχνοντας την παραμικρή ριπή που θα τα βοηθούσε να φτάσουν μέχρι τα Ψαρά. Εξαίρεση σε αυτό αποτέλεσε το 52άρι του αγώνα, το “Optimum 3 – Samos Steamship”. Το ιστιοπλοϊκό σκάφος του Ναυτικού Ομίλου Καλαμακίου προηγήθηκε και έφτασε πρώτο στο ιστορικό νησί, το οποίο αναφέρεται τόσο στον Όμηρο όσο και στον Στράβωνα. Αποτέλεσμα της άπνοιας ήταν, κάποια από τα μικρά σκάφη του στόλου, να χρειαστούν ακόμα και 24 ώρες για να ολοκληρώσουν μία κούρσα 70 ναυτικών μιλίων. Τα ιστιοφόρα έφτασαν με αρκετές δυσκολίες στο γραφικό λιμάνι των Ψαρών και στη γενική κατάταξη, στην κατηγορία των Performance, συνέχισε να προηγείται το σκάφος “Optimum 3 – Samos Steamship”, ενώ στα σκάφη Sport η πρώτη θέση πέρασε στο σκάφος “Κορμοράνος”. Η άφιξη των πληρωμάτων στο ιστορικό νησί συνέπεσε με την τοποθέτηση στη Μαύρη Ράχη του μαρμάρινου αγάλματος της “Δόξας των Ψαρών“, την οποία εμπνεύστηκε ο Διονύσιος Σολωμός και την αποτύπωσε ο Νικόλαος Γύζης. Στη Μαύρη Ράχη έχει τοποθετηθεί πλέον το έργο του γλύπτη Νίκου Γεωργίουπου όλα τα πληρώματα θαύμασαν από κοντά. Η “Δόξα” με κατάλευκο χιτώνα καταγράφει τα ονόματα των ηρώων του ολοκαυτώματος του νησιού. Το πρωί της Πέμπτης τα πληρώματα,σε συνεργασία με τη HELMEPA, προέβησαν ξανά σε καθαρισμό της παραλίας Σπιτάλια των Ψαρών, πάντα στο
πλαίσιο της δράσης του ΠΟΙΑΘ “Να σώσουμε τις θάλασσές μας”, ενώ μετά τον καθαρισμό οργανώθηκαν σε ομάδες και απόλαυσαν την
καθαρή πλέον παραλία παίζοντας beach volley και κάνοντας μπάνιο στα πεντακάθαρα νερά του Αιγαίου.

Το απόγευμα της ίδιας μέρας πραγματοποιήθηκαν οι συγκινητικές εκδηλώσεις που αφορούσαν τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση και υπήρξαν ο λόγος που ο αγώνας επισκέφθηκε τα Ηρωικά Ψαρά. Έγιναν καταθέσεις στεφάνων στο μνημείο που βρίσκεται στην αυλή του σπιτιού όπου γεννήθηκε η σπουδαία μορφή του ναυτικού αγώνα της Ελληνικής Επανάστασης, του Κωνσταντίνου Κανάρη. Στη συνέχεια, ακολούθησε ανάλογη τελετή στο Ηρώον του Ολοκαυτώματος, το οποίο είναι στην πλατεία του ακριτικού νησιού. Ακολούθως, τα πληρώματα μετέβησαν στο λιμάνι όπου υπάρχει η προτομή του εθνικού ευεργέτη Ιωάννη Βαρβάκη. Ο πρόεδρος του ΠΟΙΑΘ Ιωάννης Μαραγκουδάκης αναφέρθηκε σε ομιλία του για τον ρόλο του Βαρβάκη στη Ναυμαχία του Τσεσμέ, το 1770, κατά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο, καθώς και στις μετέπειτα χορηγίες που έκανε για την οικονομική ενίσχυση της Ελληνικής Επανάστασης. Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Ιωάννης Βαρβάκης άφησε την περιουσία του στην κοινωνική πρόνοια και την εκπαίδευση των ελληνοπαίδων.Μεταξύ των κληροδοτημάτων είναι και η Βαρβάκειος Πρότυπος Σχολή. Στη συνέχεια τα πληρώματα ανέβηκαν το μονοπάτι που οδηγεί στα εκκλησάκια του Αγίου Ιωάννη και της Αγίας Άννας στη Μαύρη Ράχη όπου έγινε τρισάγιο παρουσία και του δημάρχου του νησιού Κωνσταντίνου Βρατσάνου. Στο μοναδικής ομορφιάς σημείο που έχει και τεράστια σημειολογική σημασία, τα πληρώματα ενημερώθηκαν για τα γεγονότα της εποχής εκείνης από τον πρώην δήμαρχο του νησιού και απόλαυσαν ταυτόχρονα το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα που οδήγησε σ’ ένα ολόγιομο φεγγάρι. H πανσέληνος πλέον φώτιζε το μονοπάτι να κατέβουν οι αθλητές και ταυτόχρονα να ξανά θαυμάσουν το άγαλμα της Δόξας.

Την Παρασκευή και όσο τα σκάφη βρίσκονταν ακόμα στα Ψαρά, διεξήχθη η τοπική ιστιοδρομία που είχε ως διαδρομή τον περίπλου του νησιού. Πλέον τα μελτέμια ήταν παρόντα στο κεντρικό Αιγαίο και τα πληρώματα του αγώνα βλέποντας πως θα είχαν να αντιμετωπίσουν μεγάλης έντασης βόρειους ανέμους, πριν την εκκίνηση ετοιμάστηκαν να ταξιδέψουν με ασφάλεια και αρμάτωσαν με μούδες τις μαΐστρες τους. Τα σκάφη έφυγαν πλαγιοδρομία για την τοπική ιστιοδρομία από την εκκίνηση που δόθηκε πολύ κοντά στη γραφική πόλη των Ψαρών και ταξίδεψαν ανατολικά ανεβαίνοντας όρτσα για να γυρίσουν από την πλευρά που είναι τα Αντίψαρα με μπαλόνια και να τερματίσουν στο ίδιο σημείο που ξεκίνησαν, όπου τους υποδέχτηκε ο φάρος του λιμανιού των Ψαρών. Το απόγευμα της ίδιας μέρας σε χώρο που προσέφερε ο Δήμος Ψαρών για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, μέλη των πληρωμάτων διαγωνίστηκαν στη ζωγραφική ώστε να δημιουργήσουν το μπλουζάκι του 2022. Το βράδυ της Παρασκευής στην πλατεία των Ψαρών έγινε η απονομή επάθλων για τις ιστιοδρομίες Τήνο – Ψαρά, καθώς και της τοπικής ιστιοδρομίας και τα πληρώματα απόλαυσαν τη φιλοξενία των κατοίκων του νησιού. Ο δήμαρχος είχε ετοιμάσει μία πολύ όμορφη και ασφαλή εκδήλωση προς τιμή των πληρωμάτων όπου εκτός από τα κύπελλα στους νικητές, παρέδωσε στον πρόεδρο του ΠΟΙΑΘ μία μεγάλη σημαία των Ψαρών. Επισήμανε δε ως εξαιρετική την κίνηση της οργανωτικής επιτροπής να εφοδιάσει τα σκάφη του αγώνα με την επαναστατική σημαία των Ψαρών που ήταν ίδια με αυτή που είχαν τα επαναστατικά καΐκια πριν 200 χρόνια. Οι σημαίες αυτές αντικατέστησαν στον επίτονο των σκαφών τον επισείοντα του χορηγού και κυμάτιζαν καθ’ όλη τη διαδρομή από την Τήνο προς τα Ψαρά καθώς και κατά την παραμονή των ιστιοπλοϊκών στο νησί, ώς ένδειξη σεβασμού στους ήρωες του νησιού που ήταν εξαιρετικά σημαντικοί ναυτικοί.

Τελικά το αιγαιοπελαγίτικο μελτέμι ήρθε για να αποζημιώσει τα πληρώματα του “58ου Ράλλυ Αιγαίου” για τις μπουνάτσες των πρώτων ημερών. Η ιστιοδρομία από τα Ψαρά μέχρι το Σούνιο ολοκληρώθηκε με μία γρήγορη κούρσα με ανέμους που υπερέβησαν τα επτά μποφόρ. Στην κατηγορία των Performance πρώτευσε το “Optimum 3 – Samos Steamship”. Κατέκτησε το τρόπαιο και, μάλιστα, πετυχαίνοντας το απόλυτο: πέντε πρωτιές σε πέντε ιστιοδρομίες. Το σκάφος του Ν.Ο.Κ πέτυχε μέγιστη ταχύτητα 24,3 κόμβους και είχε ως μέσο όρο ταχύτητας τους 15 κόμβους. «Πετύχαμε τον στόχο μας και διατηρήσαμε τον τίτλο που είχαμε κατακτήσει πέρυσι. Παράλληλα καταφέραμε να νικήσουμε με πέντε πρωτιές, κάτι το οποίο είχαμε κάνει και το 2013.
Πιστεύουμε ότι η τόσο ξεκάθαρη επικράτηση οφείλεται στο ότι πριν από λίγες ημέρες αγωνιστήκαμε στον μεγάλο διεθνή αγώνα του Πανελληνίου Ομίλου Ανοικτής Θαλάσσης «AEGEAN 600» και έτσι τόσο το σκάφος, όσο και το πλήρωμα ήταν έτοιμα για να αντιμετωπίσουν όλες τις συνθήκες που συναντήσαμε σε αυτόν τον αγώνα», δήλωσαν οι κυβερνήτες του “Optimum 3 – Samos Steamship” Βαγγέλης Νικολόπουλος και Χάρης Μαυρογιώργης. Ιδιαίτερη σημασία έχει ο τερματισμός του “PEGA“, της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων, με κυβερνήτες τον Δημήτρη Σουβαλτζή και τον Θοδωρή Τσουλφά, που κατέλαβε τη δεύτερη θέση της γενικής βαθμολογίας. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας ιστιοδρομίας από τα Ψαρά στο Σούνιο, έσπασε η μάτσα του σκάφους και παρόλες τις δυσκολίες της απαιτητικής πλεύσης το πλήρωμα κατάφερε να ολοκληρώσει την ιστιοδρομία κάτι που δείχνει τη ναυτοσύνη του πληρώματος. Τρίτο στη γενική βαθμολογία της ίδιας κατηγορίας ήρθε το σκάφος “Vana Violetta” με κυβερνήτη τον Γιώργο
Συκάρη. Στα Sport νικητής ήταν το σκάφος “Water Gipsy” με κυβερνήτη τον Ιωάννη Μαραγκουδάκη, στη δεύτερη θέση το σκάφος “Κορμοράνος” από τα Χανιά με κυβερνήτη τον ναύαρχο ε.α. Κωνσταντίνο Μανιουδάκη και στην τρίτη θέση το σκάφος “Trinity” με κυβερνήτη τον Walter Kraher και πλήρωμα από τη Βραζιλία.

Το 58ο Ράλλυ Αιγαίου ολοκληρώθηκε με την τελετή απονομής των επάθλων στους νικητές με την καθιερωμένη εκδήλωση στον πανέμορφο κήπο της Ναυτικής Διοίκησης Αιγαίου. Η απονομή όμως του επάθλου στο δεύτερο σκάφος της γενικής κατηγορίας Performance, το “PEGA” φόρτισε συγκινησιακά την εκδήλωση καθώς η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων αφιέρωσε τη νίκη στον ολυμπιονίκη και καθηγητή της σχολής Λεωνίδα Πελεκανάκη, ο οποίος νικήθηκε από τον κορωνοϊό. Η διοργάνωση του 58ου Ράλλυ Αιγαίου με τη συνεχή προσπάθεια των ανθρώπων του ΠΟΙΑΘ και της Επιτροπής Αγώνων, διεξήχθη σύμφωνα με το αγωνιστικό υγειονομικό πρωτόκολλο καθώς βασικό μέλημα αποτελούσε η προστασία της υγείας των πληρωμάτων αλλά και των δύο νησιών σταθμών του ιστορικού θεσμού, με αποτέλεσμα όλα να εξελιχθούν με ασφάλεια και χωρίς να προκύψει το παραμικρό.

Χορηγοί & υποστηρικτές

Χορηγός του αγώνα για έκτη συνεχόμενη χρονιά ήταν η πολυεθνική εταιρεία χρωμάτων JOTUN, ενώ υποστηρικτές οι εταιρείες, D. KORONAKIS S.A. ένας από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές σχοινιών και αλυσίδων για τη ναυτιλία, η εταιρεία τεχνικής υποστήριξης σε ποντοπόρα πλοία TECHNAVA S.A., η εταιρεία φυσικών καλλυντικών KORRES S.A. και η μπύρα ΝΗΣΟΣ. Υποστηρικτής τεχνολογίας για μία ακόμα χρονιά ήταν η εταιρεία G4S. Χορηγοί επικοινωνίας ήταν η εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, η αθλητική εφημερίδα SPORTIME, και η ελληνοαμερικανική ιστοσελίδα Hellenic Daily News NY, ενώ επίσημος τηλεοπτικός μεταδότης με καθημερινές εκπομπές ήταν και φέτος, η NOVA.

Η ομάδα Marketing & Επικοινωνίας

Παναγιώτης Δημητρακόπουλος: Συντονιστής της ομάδας επικοινωνίας και υπεύθυνος Marketing του αγώνα (Paralos Events & Design)

Σπυριδούλα Σπανέα: Επικεφαλής του γραφείου Τύπου

Δημήτρης Ιωαννίδης: Δημοσιογράφος, Υποστήριξη Marketing & γραφείου Τύπου

Βαγγέλης Φραγκούλης: Επίσημος φωτογράφος διοργάνωσης

Παντελής Λώλης: Δημοσιογράφος NOVA, υπεύθυνος τηλεοπτικής παραγωγής

Βασίλης Πάζας: Εικονολήπτης

Βασίλης Πάζας: Εικονολήπτης

Θανάσης Ζαμιανίτης: Εικονολήπτης

Ηλιάνα Κορωναίου: Social Media

Δέσποινα Ρενιέρη: Web Developer – Υποστήριξη Ιστοσελίδων (www.aegeanrally.gr)

Χορηγοί επικοινωνίας:
H εφημερίδα Η Καθημερινή, η αθλητική εφημερίδα Sportime και τοομογενειακό site HDN

Τηλεοπτικός Μεταδότης: NOVA

Συλλεκτικά μπλουζάκια – T-shirts

Για μία ακόμα χρονιά η διοργάνωση του Ράλλυ Αιγαίου προσέφερε στους συμμετέχοντες αθλητές, δημοσιογράφους αλλά και στους φίλους της διοργάνωσης στα νησιά σταθμούς, τα συλλεκτικά t-shirts του αγώνα. Τα μπλουζάκια του 58ου Ράλλυ Αιγαίου εκτός από την ημερομηνία του αγώνα στο στήθος, έχουν στην πλάτη αποτυπωμένη τη διαδρομή του αγώνα σε συνδυασμό με τη ζωγραφιά που κέρδισε τον διαγωνισμό του 2020 που έγινε στις εγκαταστάσεις του ΠΟΙΑΘ (το Ράλλυ Αιγαίου του 2020 δεν επισκέφθηκε νησιά). Νικήτρια, η ζωγραφιά της οποίας ντύνει το φετινό συλλεκτικό T- Shirt του αγώνα, η Μαρία Μάρκου, πλήρωμα του σκάφους iSAIL. Ο διαγωνισμός που υποστηρίζεται από τον χορηγό του αγώνα την εταιρεία χρωμάτων Jotun έχει γίνει πλέον θεσμός αφού και φέτος στα Ψαρά, ολοκληρώθηκε με επιτυχία και έτσι πλέον έχουμε τον νικητή Νίκο Περβανά, πλήρωμα του σκάφους Κορμοράνος, και το σχέδιο για το 59ο Ράλλυ Αιγαίου. Να αναφέρουμε ότι τα υλικά ζωγραφικής που η Jotun προσφέρει
για τον διαγωνισμό, μετά την ολοκλήρωσή του, το 2019 χαρίστηκαν στο δημοτικό σχολείο στην Αστυπάλαια, το 2020 προσφέρθηκαν σε ίδρυμα επιλογής της Jotun στην Αθήνα και φέτος έμειναν στο δημοτικό σχολείο στα Ψαρά για τους νεαρούς μαθητές του.

Οι θεατές του 58ου Ράλλυ Αιγαίου από το διαδίκτυο και τα άλλα ΜΜΕ

Όπως συνηθίζουμε κάθε χρόνο έτσι και φέτος στο αφιέρωμα του αγώνα στον “Ιστιοπλοϊκό Κόσμο”, δημοσιεύουμε τον τρόπο προβολής του, καθώς και τα νούμερα θέασης, όπου αυτό είναι εφικτό. Φέτος το 58ο Ράλλυ Αιγαίου προβλήθηκε μέσα από τα δημοσιεύματα
της εφημερίδας Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ καθώς και της αθλητικής εφημερίδας Sportime, αλλά και από τις πέντε ανά εφημερίδα καταχωρίσεις που δημοσίευσαν, μία εκ των οποίων ήταν αφιερωμένη στον νικητή του αγώνα, στο πλαίσιο της ιδιότητας τους ώς χορηγοί επικοινωνίας του αγώνα. Επίσης τα επτά (7) δελτία Τύπου του αγώνα δημοσιεύτηκαν σε αρκετές ακόμα πολιτικές και αθλητικές ιστοσελίδες αλλά και στην ιστοσελίδα της ομογένειας της Νέας Υόρκης με τίτλο Hellenic Daily News NY, που είχε συμπεριληφθεί στους χορηγούς επικοινωνίας του αγώνα.

Την τηλεοπτική κάλυψη & προβολή του 58ου Ράλλυ Αιγαίου και φέτος είχε αναλάβει η NOVA με τον δημοσιογράφο Παντελή Λώλη να έχει την ευθύνη υλοποίησης των εκπομπών που ολοκληρώθηκαν και προβλήθηκαν τόσο από το συνδρομητικό κανάλι όσο και από τη σελίδα της NOVA στο διαδίκτυο, δίνοντας έτσι ελεύθερα πλέον την ευκαιρία στον καθ’ έναν να απολαύσει και να δει τα όσα διαδραματίστηκαν στο φετινό Ράλλυ Αιγαίου (υπάρχει ξεχωριστή ανάλυση) Η ‘ηλεκτρονική’ προβολή του αγώνα, έγινε μέσα από την επίσημη σελίδα της διοργάνωσης, (www.aegeanrally.gr), που είναι το αποκλειστικό πεδίο με όλες τις πληροφορίες του 58ου Ράλλυ Αιγαίου, όπως η προκήρυξη, οι οδηγίες πλου, οι εκδηλώσεις και τα αποτελέσματα, που συνολικά δέχτηκε επίσκεψη από 4.989 χρήστες οι οποίοι επέλεξαν να ενημερωθούν μέσα από αυτήν για τις εξελίξεις και τα αποτελέσματα της διοργάνωσης. Η επιμέρους σελίδα παρακολούθησης του αγώνα σε πραγματικό χρόνο, που δημιουργείται με την υποστήριξη της G4S-Telematix και στην οποία αναπαράγονται τα στίγματα και οι θέσεις των σκαφών που πήραν μέρος στον αγώνα, δέχθηκε 9.756 επισκέψεις από 1.980 μοναδικούς χρήστες.

Τέλος τα Social Media που πλέον παίζουν σημαντικό ρόλο στην προβολή του αγώνα καθώς και στην ενημέρωση των αγωνιζομένων και των φίλων της διοργάνωσης, αφού έχουν μπεί δυναμικά ώς μέσον παρακολούθησης των εξελίξεών, είχαν τους παρακάτω αριθμούς επισκέψεων.

Facebook, 122.867 θεάσεις (Μέση θέαση ανά ανάρτηση 30.070 άτομα)

Instagram 1.205 ακόλουθοι (66,5% ανδρες & 33,5% γυναίκες) με ηλικία μέση ηλικία 35 – 44 ετών

Twitter 452 ακόλουθοι (μ/ο ανά ανάρτηση 652 άτομα)

H Jotun Hellas για έκτη συνεχόμενη χρονιά στο 58ο Ράλλυ Αιγαίου!

Για έκτη συνεχόμενη χρονιά ήταν χορηγός στη διοργάνωση του 58ου Ράλλυ Αιγαίου η πολυεθνική εταιρεία παραγωγής χρωμάτων Jotun Hellas. Φέτος, ο ιστορικός θεσμός ήταν αφιερωμένος στην επέτειο των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση, στην Ηρωική Νήσο των Ψαρών, και το ολοκαύτωμα της. Οι ιστιοδρομίες πραγματοποιήθηκαν στη θαλάσσια περιοχή του Κεντρικού Αιγαίου Πελάγους με πρώτο σταθμό την Τήνο και δεύτερο τα Ψαρά. Εκπρόσωποι της Jotun πήγαν στην Τήνο για να στηρίξουν τη δράση της ΠΟΙΑΘ “Να σώσουμε τις θάλασσές μας” μαζί με τα πληρώματα των σκαφών και καθάρισαν την παραλία Σταυρός. Επιπλέον, επισκέφτηκαν και ξεναγήθηκαν από τον Περικλή Λιβά στο σκάφος “Optimum Yacht Racing Team“. Την τελευταία μέρα, παρακολούθησαν την απονομή επάθλων στο μαγευτικό θέατρο στον Κουμάρο. «Το Ράλλυ Αιγαίου είναι μια υπέροχη ναυτιλιακή παράδοση στη χώρα μας». δήλωσε ο Νίκος Μαρκάκης, Γενικός Διευθυντής της Jotun Hellas προσθέτοντας ότι «Η Jotun θα συνεχίσει να υποστηρίζει δυναμικά τη διοργάνωση. Τα θερμά συγχαρητήρια στους νικητές και σε όλους τους αγωνιζόμενους».

Ανεπανάληπτες εικόνες στων Ψαρών την Ολόμαυρη Ράχη

Κάθε ταξίδι στο Αιγαίο είναι μοναδικό! Κάθε διαδρομή του Ράλλυ Αιγαίου είναι ξεχωριστή και ιδιαίτερη!

Αυτό συνέβη και στην 58η έκδοση του υδάτινου μαραθωνίου που διοργάνωσε στα μέσα Ιουλίου ο Πανελλήνιος Όμιλος Ιστιοπλοΐας Ανοικτής Θαλάσσης. Δεν ήταν μόνο η επιστροφή στην ιστιοπλοϊκή κανονικότητα με τη συνηθισμένη παραμονή στα νησιά-σταθμούς, μετά το επιβεβλημένο – ελέω κορωνοϊού – περσινό διάλειμμα. Τα πληρώματα, για 8 μέρες χάρηκαν ιστιοπλοΐα στην καλύτερη θάλασσα του κόσμου, το Αιγαίο, αλλά παράλληλα, στη στεριά, έζησαν στιγμές που πιθανότατα δύσκολα θα επαναληφθούν. Και φέτος η διαδρομή του Ράλλυ έκρυβε ένα μεγάλο εθνικό μήνυμα το οποίο εστάλη με κάθε τρόπο μέσα από την καθημερινή εκπομπή των
καναλιών Novasports. Ο Π.Ο.Ι.Α.Θ., συμμετέχοντας στον εορτασμό της επετείου των 200 ετών από την Εθνεγερσία, αφιέρωσε το 58ο
Ράλλυ Αιγαίου στην Ηρωική Νήσο των Ψαρών και στο ολοκαύτωμά της. Τα ιστιοπλοϊκά πληρώματα, στις 4 μέρες που βρέθηκαν στα Ψαρά, τίμησαν τους εθνικούς μας ήρωες Κωνσταντίνο Κανάρη και Ιωάννη Βαρβάκη, διέσχισαν με δέος των Ψαρών την ολόμαυρη ράχη και σε συνδυασμό με την ιστιοπλοϊκή δράση έζησαν από κοντά τη γεμάτη Ελλάδα ιστορία του νησιού.
Οι εικόνες που κατέγραψαν ο υπεύθυνος τηλεοπτικών λήψεων του Ράλλυ, Βασίλης Πάζας και οι συνεργάτες του, εικονολήπτες Θανάσης Ζημανίτης και Νίκος Γλαβάς, ήταν μοναδικές. Ειδικά το ανέβασμα των ιστιοπλόων στη Μαύρη Ράχη είναι μια εικόνα που θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη και στην καρδιά όλων μας. Δεν υπήρξε ιστιοπλόος που να έλειψε από αυτή την ιστορική διαδρομή. Μια αλυσίδα ανθρώπων έφτασε στα γραφικά εκκλησάκια του Άγιου Ιωάννη και της Αγίας Άννας με τη θέα από ψηλά να κόβει την ανάσα.
Τα Ψαρά μας γέμισαν συγκίνηση, μας υπενθύμισαν το ιστορικό μας χρέος απέναντι στους εθνικούς μας ήρωες, μας γέμισαν ενθύμια που θα μας συντροφεύουν για πάντα.

Ευχαριστούμε Ψαρά, στο επανιδείν!

video link: www.novasports.gr/sport/istioploia/event/aegean-rally/article /12022596/58o-rally-aigaiou-o-poiath-timise-tous-iroes-ton-psaron-vid

Μια βδομάδα στο 58o Ράλλυ Αιγαίου

Η Μιμόζα, το ιστιοφόρο μας, ένα Dehler 35, είναι ένα σκάφος και για κρουαζιέρα αλλά και γι’ αγώνες. Εδώ και κοντά 10 χρόνια που το έχουμε, κάνουμε μόνο κρουαζιέρα. Ταξίδια μακρινά. Μας αρέσει η ανοιχτή θάλασσα, η κατάμαυρη νύχτα στο τιμόνι. Γαλλία, Ιταλία, Μάλτα, Τουρκία, και φυσικά η πατρίδα μας. Στο πέλαγος καμμιά φορά συναντάμε κάποιο άλλο ιστιοφόρο και ασυνείδητα κάνουμε αγώνα προς το λιμάνι! Ποιος ξέρει, μπορεί να έχει μείνει μόνο μια θέση στον ντόκο και είμαστε δυο. Αν εξαιρέσει κανείς μερικούς αγώνες στα νιάτα μας στη λίμνη της Γενεύης με το παλιό μας 505, αυτή ήταν σχεδόν όλη μας η εμπειρία από αγώνες, όταν αποφασίσαμε να πάμε στο Ράλλυ Αιγαίου! Θα μου πείτε, τι πάτε να κάνετε εκεί που δεν έχετε καμία πιθανότητα να κερδίσετε! Και να φανταστείτε το πιστοποιητικό μας είναι Performance, δηλαδή τρέχουμε εναντίον των καθαρόαιμων αγωνιστικών, εμείς οι κρουαζιεράδες, που μια ζωή αλωνίζουμε τη Μεσόγειο, από Μασσαλία μέχρι Κέκοβα νότιο ανατολικά του Καστελλόριζου. Η ιδέα να τρέξουμε έναν τέτοιο απαιτητικό αγώνα ήταν παλιά! Θέλουμε να δείξουμε και στους άλλους ιστιοπλόους, τους απλούς σαν και μας, ότι στην αγωνιστική ιστιοπλοΐα υπάρχει χώρος και για μας, μη αθλητές και αγωνιστές που όταν χάσουν δυο λεπτά γίνονται έξαλλοι. Ο αγώνας γίνεται ο φορέας να μαζευτούμε μαζί να περάσουμε μια καταπληκτική βδομάδα, να γνωριστούμε να συναγωνιστούμε για να γίνουμε καλλίτεροι. Να δείξουμε και στον κόσμο στους νέους ότι η ιστιοπλοΐα δεν είναι ένα κλειστό σπορ, ρεζερβέ στους λίγους που ξέρουν ή στους σκαφάτους πλούσιους. Και έτσι σ‘ αυτήν τη γιορτή, όλοι κερδίζουμε! Και οι πραγματικοί αθλητές που σεβόμαστε και ζηλεύουμε λίγο, αλλά και όλοι οι άλλοι. Αυτός ήταν ο πρώτος λόγος. Ο άλλος πιο προσωπικός. Η virtual regatta και ο γύρος του κόσμου single handed από τον καναπέ δίπλα από το αναμμένο τζάκι κάθε τέσσερα χρόνια, δεν με ενθουσιάζει πλέον. Βαρέθηκα, θέλω να αισθανθώ την αλμύρα της θάλασσας, το κύμα στην πρύμνη, το πάθος του πραγματικού αγώνα. Και το Ράλλυ Αιγαίου είναι στα μέτρα μας όσον αφορά τη δυσκολία. Οι αντίπαλοι είναι άλλο θέμα!

Αρχές Ιουλίου, δεν μου μένει παρά να βρω πλήρωμα, μια και το δεύτερο ήμισυ μου αποφάσισε να κάτσει στη δροσιά των βουνών. Τη Μαρία τη γνώρισα στο καρνάγιο τον περασμένο Μάιο, όταν περιποιόταν την Ουτοπία, το πρώτο της σκάφος. Η Μαρία έφερε τον Χρήστο,
και πριν πάμε σε ένα μικρό αγώνα να γνωριστούμε, Επίδαυρος 2021,βρεθήκαμε για προπόνηση μέσω του zoom! Αργά το βράδυ στη Νέα Επίδαυρο, μετά το θέατρο, η Νάντια που μόλις γνωρίσαμε από το διπλανό σκάφος, καλεί τη νεολαία να πάνε σε ένα μπαράκι δίπλα, ενώ οι αντίκες πήγαν για ύπνο. Και έτσι προσλάβαμε το τέταρτο μέλος του πληρώματος. Ραντεβού, Σάββατο 17 Ιουλίου στο Δελφινάριο, δυο ώρες πριν την εκκίνηση, να δούμε και λίγο το σκάφος! Σάββατο πρωί, φορέσαμε τα κίτρινα μπλουζάκια μας, με το όνομα του σκάφους σε γραμμική Β, λύσαμε, και με τον ενθουσιασμό που μας επιτρέπει η ανεμελιά μας για την κατάταξη μας, βρεθήκαμε στην γραμμή εκκίνησης. Γύρω μας με δέος κοιτάμε τα αγωνιστικά σκάφη να ελίσσονται με ταχύτητα, τα μαύρα πανιά, λες
και ξέχασαν τι έγινε με τον Αιγέα, τα πολυπληθή πληρώματα με τις στολές τους από πάνω μέχρι κάτω, συγχρονισμός, πειθαρχία! Στο μπαμ της εκκίνησης καταφέραμε να βρεθούμε κατάορτσα, χωρίς ταχύτητα, κάθετα στη γραμμή και μακριά! Χάλια! Το πλήρωμα δεν πτοείται με τέτοια μικροπροβλήματα και μετά από λίγο ξεπερνάμε τον Κορμοράνο και κυνηγάμε το Trinity. Ο αέρας λίγος αλλά αρκετός να μας σπρώξει μέχρι το Σούνιο και το σούρουπο μας βρίσκει ανατολικά του Σαν Τζώρτζη. Κατά τα μεσάνυχτα, συντροφιά με τα κόκκινα φανάρια στις κορυφές των ανεμογεννητριών πάω να κοιμηθώ λίγο. Όταν η Μαρία με ξυπνάει μετά από 3-4 ώρες πάλι τα κόκκινα φανάρια δίπλα μου! Μείναμε ακίνητοι όλη τη νύχτα! Μόνο ένα μικρό ρεύμα μας παρασέρνει νότιο δυτικά! Με την ανατολή του ήλιου ένα μικρό χάδι στα πανιά μας, μας φέρνει στη νότια Κύθνο.

Δεύτερο μπράτσο, αυτό που φοβόμαστε πριν ξεκινήσουμε. Τήνος Ψαρά. Εβδομήντα μίλια, θεωρητικά όρτσα με το μελτέμι καταπάνω μας έτοιμο να μας κάνει μια χαψιά! Πριν 2-3 μέρες, προληπτικά, είχα βάλει μέσο έναν γνωστό ημίθεο, να μιλήσει σε ένα φίλο του, και αυτός στον Ποσειδώνα μπας και αναγκάσει τον Αίολο να αλλάξει σχέδια. Εκκίνηση στις 10 το πρωί και μετά από λίγο καβατζάρουμε τη νότια Τήνο, ανεβάζουμε μπαλόνι, νοτιάς αντί για μελτέμι!!! Άντε να δω τι θα μου ζητήσει για αντάλλαγμα το φιλαράκι! Και η μέρα περνάει με τον ρυθμό της κάθε τσίμας, με τη Νάντια να κάνει καλά 110 τετραγωνικά μέτρα μπαλόνι. Με το που νυχτώνει, ο αέρας πάει για ύπνο! Αντί να βάλουμε κανένα μέσο πάλι, μελετάμε τα διάφορα μετεωρολογικά μοντέλα, κοιτάζοντας τ ‘αστέρια. Ο αέρας θα γυρίσει βοριάς το πρωί σιγά σιγά. Κατά τα μεσάνυχτα πρέπει να έχουμε μια πνοή, δυτικό. Μένουμε όσο πιο δυτικά μπορούμε από τη Χίο, μπας και μας φυσήξει λίγο. Πλώρη για τον βράχο Καλόγερο με ταχύτητα μικρότερη του κόμβου, σταματημένοι δηλαδή! Η Μαρία μόνη της έξω στο τιμόνι, στο σκοτάδι της νύχτας με λίγο φεγγάρι, μακριά από κάθε στεριά και κάθε φως, με το άπειρο μπροστά της, νοιώθει να μιλάει στον Θεό, θα μου πει αργότερα. Μαζί με τον αυγερινό νάτος και ο βοριάς και η Μιμόζα καλπάζει ! Θα φτάσουμε στα Ψαρά στις 10 και 40 λεπτά. Το χρονικό μας όριο ήταν 10 και 25 λεπτά! Time Limit exceeded!!! Όχι ότι αλλάζει τίποτα, έτσι κι’ αλλιώς τελευταίοι.
Ψαρά, παρά τα χρόνια, η μνήμη μου ξυπνάει. Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη… Θέλω να μάθω, τι έγινε ακριβώς, πως και γιατί. Ξεφυλλίζω τα άρθρα στο ίντερνετ. Διακόσια χρόνια δεν είναι αρκετά να επουλώσουν το τραύμα και οι ιστορικοί να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς πάθος. Χαζεύω στους έρημους δρόμους αναζητώντας κάποιον επιζώντα, η μάλλον το φάντασμα του να μου τα πει από πρώτο χέρι. Νοιώθω τις πέτρες να βογκίζουν ακόμα από τον πόνο. Το νησί φαίνεται να υποφέρει, και ποτέ να μην κατάφερε να ξαναστήσει πόδι. Εκκίνηση από το Φάληρο Και η ζωή συνεχίζεται. Ήρθαμε εδώ για να τρέξουμε. Γύρος των Ψαρών. Το μελτέμι έχει θεριέψει. Εκκίνηση στις 12 η ώρα, άνεμοι 20-30 κόμβοι. Κανονικά θα έπρεπε να είμαι δεμένος στο λιμάνι. Ξεκινάμε, όλα καλά.
Ανατολικά των Ψαρών, στο στενό ανάμεσα με τη Χίο, το μελτέμι βασιλεύει. Όρτσα. Μας δυσκολεύει λίγο το κύμα, πλάγιο 1,5 με 2 μέτρα. Είμαστε βόρεια των Ψαρών όταν σπάει η σκότα της τζένοα. Tack, όχι για πολύ, σπάει και η δεύτερη! Μαζεύουμε την τζένοα και βάζουμε τις σκότες του μπαλονιού. Για ευκολία δεν κάνουμε την ιερή καντηλίτσα, αλλά βάζουμε το κλειδί που κανονικά πάει στο μπαλόνι. Χάσαμε 20-30 λεπτά αλλά συνεχίζουμε, το ηθικό απτόητο. Τερματίζουμε, τελευταίοι, τι να σου κάνει το Φιατάκι μας μπροστά στις Πόρσε. Πάμε πρύμνα να τυλίξουμε την τζένοα και να μπούμε στο λιμάνι. Μας μένει μόνο ένα μέτρο πανί έξω όταν ακούμε ένα μπαμ στον ρόλλερ, η τζένοα ξετυλίγεται βίαια, ανοίγουν τα κλειδιά, φεύγουν οι σκότες, και όλη η τζένοα ελεύθερο πουλί έξω στον αέρα, χαροπαλεύει. Το ρόλλερ άχρηστο πλέον. Ο άνεμος έχει φορτώσει, 30-35 μίλια.

Τα 2000 μίλια του Αιολία το 2021

Φέτος λόγω Covid-19 τα πράγματα αρχίσαν λίγο διστακτικά. Παρ’ όλα αυτά αρχές Ιουνίου καταφέραμε να πέσουμε στη θαλασσα μετά τη συντήρηση. Για να δούμε πως πάνε τα συστήματα, μια μικρή προπόνηση Φάληρο-Ύδρα ήταν απαραίτητη. Όχι ότι δεν θα μπορούσαμε να τα δοκιμάσουμε στον Φαληρικό Όρμο, mast tuning και όλα τα άλλα σκοινάκια, αλλά ο Πειρατής της Ύδρας δεν κανει ντελίβερι στον Φαληρικό Όρμο. 18-20 Ιουνίου Φάληρο Ύδρα και πίσω, η κόκκινη Φερράρι μας πήγε μέχρι 12 κόμβους γυρίζοντας… All systems go declared λοιπόν.

Μετά όμως έπρεπε με το νέο πλήρωμα, να κάνουμε και μια σωστή προπόνηση για το AEGEAN 600 που πλησίαζε και οι μισοί δεν είχαν συναντηθεί ποτέ. Οπότε, τουλάχιστον για το inner core, πήγαμε στον αγώνα των Κυκλάδων. Φάληρο – Φλέβες εκκίνηση από Φλέβες για Φοίνικα στις 28/6 με 4 από το πλήρωμα. Ξεκινήσαμε 3 λεπτά αργοπορημένοι, αλλά το άλλο J, A Major, μας έβαλε τα γυαλιά. Ο αέρας ήταν για code zero, που εμείς δεν είχαμε, δεν σήκωνε μπαλόνι, και μας πέρασε μέχρι τη Μακρόνησο σαν σταματημένους. Τι να το κάνουμε ότι τον περάσαμε μετά boat to boat… Κέρδισε κατά κράτος! Η εκκίνηση μετά στις 22 Ιουνίου ήταν για Μήλο. Μια μπαλονάδα με ιδανικές συνθήκες. Αέρας πάνω από 12-14 κόμβους, 20 συχνά, και η σπιλιάδα έφτασε και 27 σε μια στιγμή, το άσπρο (τεράστιο) runner, σηκώθηκε στο μπαμ της άσχημης εκκίνησης και κατέβηκε μέσα στον Αδάμαντα. Ηταν η πλεύση για την Αιολία. Το A Major ηταν αρχικά μπροστά, αλλά το βλέπαμε να αλλάζει μπαλόνια και να μένει πίσω. Στον Φοίνικα τερματίσαμε δεύτερο σκάφος, και στον χαριζόμενο κερδίσαμε με 5 λεπτά τον Έρυτο ΙΙΙ. Πιο ιδανικό καιρό δεν θα μπορούσαμε να εχουμε. Προς μεγάλη έκπληξη των συναγωνιστών μετά από ένα μικρό διάλειμμα στη Μήλο, λύσαμε και γυρίσαμε πίσω, εγκαταλείποντας τις υπόλοιπες ιστιοδρομίες. Η πορεία κατευθείαν Λαύριο γιατί τώρα ξεκίναγε ο μεγάλος αγώνας που ήθελε σχολαστική προετοιμασία. Στο Λαύριο είδαμε και το αδελφό σκάφος το Blur, ένα J111, με το ψηλό κατάρτι και με ένα αντί για δυο πηδάλια. Κατά τα άλλα ίδια γάστρα με την Αιολία από το ίδιο καλούπι. Ο επαγγελματισμός και η οργάνωση πάντως του Blur μας άφησε άναυδους, ακόμα και πριν την εκκίνηση. Την ημέρα πριν από την εκκίνηση χαλάει ο αφαλατωτής, ένα ηλεκτρικό πρόβλημα, δεν είχαμε παραπάνω χρόνο να το ψάξουμε, αποδείχτηκε λεπτομέρεια άνευ σημασίας, αλλα πήραμε νερό και σχεδιάσαμε την πορεία χωρίς αυτόν… Σαν μεγάλος θαυμαστής του αείμνηστου Conny, Cornelis van Rietschoten, δεν αφήνεις τίποτα στην τύχη. Η επιτυχία σε έναν αγώνα εξαρτάται από την καλύτερη δυνατή προετοιμασία, σε ασφάλεια, έλεγχο εξοπλισμού, αμοιβό εξοπλισμό σε περίπτωση αστοχίας, κλπ. Ετσι προσπαθήσαμε να δοκιμάσουμε ότι πέρναγε από το μυαλό μας. Δυστυχώς δεν είχαμε κάνει ποτέ με την πραγματική σύνθεση του πληρώματος του AEGEAN 600, man over board, θα έπρεπε, παρόλο που με μερικούς είχαμε κάνει παλιά. Κάναμε μόνο θεωρητικά σενάρια και απαγγελία της διαδικασίας. Ένα σημαντικό ατού στο οποίο πιστεύω συνέχεια είναι το ηθικό του πληρώματος. Αυτό τονίζεται από το στομάχι. Γι’ αυτόν τον λόγο έχουμε haute cuisine σκάφος, ζεστό φαγητό μαγειρεμένο εκείνη τη στιγμή. Το πρωί αυγά Αιολία, το μεσημέρι spaghetti al tono, το βράδυ risotto ai porcini,… Βοηθάει πολύ στο ηθικό και το παραπανίσιο βάρος με την κουζίνα αξίζει το κόπο.

Στην εκκίνηση πήραμε τον καιρό από το Windy, εκεί έλεγε δεξιά από το rhumb line για Μήλο έχει περισσότερο αέρα. Μετά είδαμε στον απίστευτα μεθοδικό σχεδιασμό του Blur με gribs και routing ότι και αυτοί το ίδιο έκαναν. Το Optimum 3 βέβαια θα μας έδειχνε τον δρόμο. Όπως είχαμε προβλέψει τα σκάφη που παρακολουθούσαμε Optimum 3 και Blur πήγαν δεξιά από το rhumb line. Το ίδιο και εμείς. Στη Μήλο όμως ενώ οι αλλοι με μεγαλύτερο rating είχαν περάσει μπροστά, εμείς μείναμε από αέρα. Μετά τη νύχτα ήταν στάσιμα για μας. Ευτυχώς κάπου στα μέσα για τη Σαντορίνη άρχισε να φυσάει, κρατήσαμε το μπαλόνι όσο πήγαινε, μας πόδιζε αλλά τρέχαμε, και μετά με φλόκο μέχρι έξω από τη Σαντορίνη, αλλά μπήκαμε στην καλντέρα πάλι με μπαλόνι. Ο αέρας έπεσε σχεδόν στο μηδέν αλλά κουνιόμασταν δειλά δειλά μέχρι να βγούμε. Η επόμενη νύχτα με μπαλόνι και πόντζες μέχρι την Κάσο. Ευτυχώς λογικός αέρας χωρίς τις εντάσεις που φημολογείται το πέρασμα. Νυχτώσαμε κάτω από τη Ρόδο όπου μας κάλεσε το λιμενικό, εμάς και όλο τον στόλο εάν είδαμε τίποτα φωτοβολίδες. Προς τη Νίσυρο άρχισε πάλι να φυσάει λίγο. Περίμενα στην Κω μπουνάτσες αλλά από την Κέφαλο φόρτωνε το 5αρι. Μετά τη Νίσυρο σιγόντο, πάμε για reacher, super πλανάρισμα τρελό αλλά ο καιρός έφτασε τα σαράντα… σούπερ
φάτσα… και για να κατεβάσουμε το μπαλόνι χάσαμε σχεδόν ένα μίλι ποδίζοντας με τρελά πλαναρίσματα. Με το μπαστούνι να λυγίζει σαν
μπανάνα, ευτυχώς χωρίς ζημιά κατέβηκε η κόκκινη Φεράρι. Αυτό ήταν η πρώτη έκπληξη, πίστευα ότι στην Κω δεν θα φυσάει και θα καραντιάζαμε. Νυχτώσαμε έξω από τη μύτη της Κω με αρκετό αέρα όρτσα με ένα τουρκικό εμπορικό να μας πιέζει προς το νησί, του μίλησα στο vhf και αμέσως ευγενέστατος πέρασε από την πρύμνη μας.Μετά ακολούθησε όλη η νύχτα όρτσα, Καλόλιμνος, Φαρμακονήσι, Αγαθονήσι, ήταν αρκετά δύσκολα και λόγω σκότους, υγρασίας και αέρα.Μια τουρκική ακταιωρός μας παρακολουθούσε διακριτικά ανατολικά με το μπλε και κόκκινο φως να αναλάμπει.

Ξημέρωμα στο Φαρμακονήσι, να ζεσταθεί επιτέλους λίγο το κοκαλάκι μας. Ο καιρός φρεσκάριζε προς το Ικάριο, μούδα και #3. Αλλά εντάξει μέχρι 30-35. Μεσημεράκι έπεσα να κοιμηθώ λιγο μετά την Ικαρία, αφού κολλήσαμε για λίγο σε μια άπνοια στο δυτικό άκρο της Ικαρίας. Δεν πέρασε πολύς καιρός και το πλήρωμα να τσιρίζει καπετάνιο καπετάνιο!.. Ο καιρός ηταν σταθερός πλαγιοδρομία 40, σπιλιάδες 54. Να κατεβάσουμε όλη τη μαΐστρα. Οκ την κατεβάσαμε, αλλά πορεία δεν μπορούσαμε να κρατήσουμε. Έπρεπε να ποδίσουμε. Λάθος που δεν σηκώσαμε staysail, αλλά ο πλοηγός σχεδίαζε πλαν Β, να ποδίσουμε να φυλαχτούμε, και να αφήσουμε τους ηρωισμούς. Είμασταν σε survival mode. Εκεί στείλαμε μήνυμα ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε και εγκαταλείπουμε λόγω θύελλας. Πατημένοι φτάσαμε σταβέντο της Μυκόνου και ω του θαύματος, ο καιρός έπεσε πάλι στα 30 σπιλιάδες .Σαν μπουνάτσα μας φαινόταν πια. Οπότε ορτσάραμε να μπούμε στην πόρτα μόνο με #3. Εάν δεν μας έβγαζε θα ποδίζαμε. Περάσαμε την πόρτα κάνοντας τακ μόνο με τον φλόκο, ανέβαινε περίπου 40 μοίρες φαινόμενο 60 πραγματικό. Μετά την Μύκονο πάλι μαΐστρα και συνεχίσαμε. Τεράστιο λάθος αποδείχθηκε μετά να πάμε σταβέντο της Γυάρου. Rotors και άπνοιες μας έβγαλαν εκτός πορείας. Τώρα ο τερματισμός ήταν πια κοντά. Μετά το Σούνιο μείναμε Λαύριο για ξεκούραση. Την επόμενη short handed για Φάληρο. Πόσο γρηγορα πέρασαν 5 μερες! Ευτυχώς χωρίς καμία ζημιά, το βαρκάκι άντεξε ολες τις κακουχίες. Απεδείχθη πολύ αξιόπλοο και θεαματικό στα πλαναρίσματα. Την επόμενη φορά θα κάνουμε και εμείς route planning όπως το Blur, και δεν θα κοιτάμε μόνο τον καιρό από το Windy. Το οποίο έλεγε 7αρι στο Ικάριο όχι 9 που βρήκε μόνο εμάς και τους Αυστριακούς που εγκατέλειψαν λόγω μηχανικής βλάβης… Τρίτοι στην κλάση μας δεν είναι και άσχημα. Μόλις φτάσαμε Φάληρο όμως, το ημερολόγιο έδειχνε 11 Ιουλίου… μόλις 6 μέρες για την εκκίνηση του Ράλλυ Αιγαίου. Ξεκούραση μια μέρα, αλλά πανικός και πίεση προετοιμασίας πάλι. Πανιά για έλεγχο και μικροεπισκευές, σκάφος πάλι έλεγχο και καθάρισμα. Και να που έφτασε το Σάββατο 17 Ιουλίου χωρίς να το καταλάβουμε.

Στην Κύθνο μείναμε τελείως από αέρα, αλλά ένα μαγικό πράγμα συνέβη έξω από τη Σύρο. Μπροστά μας σε αρκετά μίλια απόσταση βλέπαμε κάτι πανιά, αλλά με το AIS ανύπαρκτο, και τον τράκερ να μην έχει 3G σήμα, εν ξέραμε ποιοι είναι. Κοντά στη Σύρο βγάζει είναι αεράκι θερμικό που άρχισε να μας ρουφάει με το ελαφρύ μπαλόνι. Κολλημένοι αριστερήνεμοι στη Σύρο τα πανάκια μπροστά όλο μεγάλωναν. Κάναμε στροφή 180 μοιρών γύρω γύρω από τη Σύρο με αυτό το αεράκι να μας προωθεί πρύμα. Τότε αναγνωρίσαμε iSail και Pega μπροστα μας. Σε λίγο τους είχαμε αφήσει 3-4 μίλια πίσω, με το θερμικό να δυναμώνει. Φτάνοντας τώρα στη μέση της Σύρου έπρεπε να αφήσουμε τη βοήθεια του ήλιου και να περάσουμε το κανάλι Σύρο-Τήνο για τον τερματισμό. Φανταζόμουνα ότι μεσοκάναλα δεν θα είχε καθόλου αέρα… Να που είχε μέχρι 12 κόμβους μεσοκάναλα. Εν τω μεταξύ μας είδε το Pega που αρχικά ήταν 5 μίλια μπροστά, μετά έμεινε 3 μίλια πίσω, και άρχισε να μας κυνηγάει. Η απόσταση μίκραινε συνέχεια όσο φτάναμε στην Τήνο που έπεφτε ο αέρας. Τελικά πέσαμε σε μια λούμπα στον τερματισμό και τα τσακάλια μας πήραν δευτερόλεπτα boat to boat. Μετά από λίγη ξεκούραση που τη χρειαζόμαστε γιατί μας έλειπε ακόμα ύπνος από το 600, ξεκινήσαμε για Ψαρά. Περάσαμε μια μαγική ρομαντική νύχτα με σεληνόφως ακίνητοι έξω από τη Χίο. Όλη η θάλασσα λάδι, μια μεγάλη πισίνα. Μόλις με την ανατολή φύσηξε και μπορέσαμε
να κουνηθούμε για να τερματίσουμε με 15 κόμβους όρτσα. Στα Ψαρά άρχισε να δυναμώνει ο αέρας. Ο περίπλους των Ψαρών τη
μεθεπόμενη ήταν με 6-8 μποφόρ. Η αρκετά συντηρητική στρατηγική δεν μας επέτρεψε να πάρουμε καλύτερες θέσεις, δεύτερη μούδα και3 φλόκος, μετά βγάλαμε μια μούδα… Πλανάραμε συνεχώς ακόμα καστα όρτσα και πίσω από το νησί φτάσαμε 16 κόμβους. Το κύμα ήταν συναρπαστικό. Έπρεπε να είχαμε μεγαλώσει την ιστιοφορία στα πρύμα. Την άλλη μέρα ξεκίνησε η επιστροφή με 7-8. Νούμερο #3 φλόκο και μια μούδα, πλαγιοδρομία. Ο αέρας δυνάμωνε και πηγαίναμε 12-14 συνέχεια. Στο Κάβο Ντόρο περάσαμε τους 16. Με το AIS είχε λιγο πλάκα, επειδή μας ακολουθούσε ένα εμπορικό με 12 κόμβους, εμείς πότε πηγαίναμε 14-15 και του φεύγαμε, πότε 10 και μας έπιανε. Τελικά τον περάσαμε. Μετά το Κάβο Ντόρο έπεσε ο καιρός στους 20, οπότε λέω μπαλόνι, σηκώσαμε το κόκκινο reacher και αμέσως ξαναπήγε στις σπιλιάδες 42. Ευτυχώς κατέβηκε χωρίς ζημιά, έβλεπα το μπαστούνι να λυγίζει σαν μπανάνα και το δρομόμετρο να ξεπερνάει τους 19. Μέσος όρος 9.5 κόμβοι Ψαρά – Σούνιο, δεν είναι και άσχημα.

Τι κρίμα που είχε τόσες λίγες συμμετοχές το 58ο Ράλλυ Αιγαίου!

Τωρα όμως αρχίζει η προετοιμασία για τον τρίτο, τον καλύτερο. Το Πανελλήνιο στη Σκύρο. 110 μιλάκια να πας, να τρέξεις τον αγώνα και άλλα 110 να γυρίσεις. Και όλα αυτά πάλι 5 μέρες μετά το Ράλλυ Αιγαίου. Επειδή μου αρέσει πολύ η Σκύρος, δεν υπήρχε καμιά
αμφιβολία. Πρέπει να πάμε. Το ωραίο ήταν ότι είχαμε και πλοίο συνοδείας. Δεν πήγαμε με 4 αυτοκίνητα, αλλά με ιστιοφόρο. Η Madame
Soussou θα ήταν το σκάφος όπου θα κοιμόμασταν, θα αφήναμε τα μπαγκάζια και τα πανιά που δεν θα χρειαζόμασταν, liferaft, άγκυρες,
κλπ. Ξεκινήσαμε Πέμπτη και αγκυροβολήσαμε η Αιολία και η Σουσού το βράδυ στον αρχαίο λιμένα της Γεραιστού. Μέσα στη μέση του Κάβο Ντόρο, ένας προφυλαγμένος κόλπος από τον βοριά. Και οι αρχαίοι το ήξεραν, χρόνια το είχα στη λίστα να τον επισκεφθώ. Την άλλη μέρα, αέρας σχεδόν ανύπαρκτος, το σιδερένιο πανί ήταν η κύρια πρόωση, και τα πανιά περισσότερο διακοσμητικά. 80% μηχανή μέχρι τη Σκύρο. Σάββατο τρεις ιστιοδρομίες με πάλι νέα πρόσωπα στο πλήρωμα. Συντονισμός και εξοικείωση μας κόστισαν κάποιες θέσεις. Παρόλο που στις αλλαγές πανιών και τα καβατζαρίσματα στις σημαδούρες τα πήγαμε πολύ καλά, στα όρτσα κάτι έλειπε, το οποίο το ψάχνουμε. Την επόμενη ημέρα αγώνας 45 μίλια ανοιχτή θάλασσα. Μέχρι τα πρύμα καλά πηγαίναμε, μετά όρτσα να γυρίσουμε για τα Λινάρια, έπεσε ο αέρας και κάναμε ένα σημαντικό λάθος. Υπολογίσαμε ότι θα βγει αέρας σοφράνο, στη μέση κάναμε τακ για να βρούμε αυτόν τον αέρα που δεν βγήκε τελικά. Έτσι πηγαίνοντας για μια ώρα με vmg μηδέν χαραμίσαμε όλο το πλεονέκτημα που είχαμε. Την επόμενη όρτσα-πρύμα με χαμηλότερο αέρα. Πάλι ο ανταγωνισμός πολύ καλός, δεν καταφέραμε ούτε στα όρτσα να τους φτάσουμε ούτε στα πρύμα να τους κρατήσουμε. Την επόμενη μικρότερος αγώνας ανοικτής θαλάσσης με σχεδόν καθόλου αέρα. Μόλις στο τελευταίο μπράτσο έβγαλε κάτι. Από το Πανελλήνιο μάθαμε πολλά. Θα βελτιωθούμε. Πρώτον οι γωνίες του πιστοποιητικού για τα πρύμα είναι παντελώς άχρηστες. Τις ακολουθούσαμε και δεν μας βγήκαν. Αυτό είναι το εύκολο κομμάτι, να μετρήσουμε το vmg πρύμα και να βρούμε τη βέλτιστη στρατηγική. Στα όρτσα είναι λίγο πιο πολύπλοκα τα πράγματα. Τοσο εγώ που πήγαινα λίγο πιο ποδιστά, όσο και η Νόνη που πήγαινε λίγο πιο πιντσαριστά, δεν μας έβγαιναν τα όρτσα. Τι φταίει, είναι λίγο πιο πολύπλοκο να το βρούμε, αλλά θα το ψάξουμε. Ένα μεγάλο ελάττωμα που μας κόστισε σίγουρα θέσεις είναι ότι σε κάθε αγώνα, AEGEAN600, 58ο Ράλλυ Αιγαίου και Πανελλήνιο, το πλήρωμα άλλαζε κατά 50% κάθε φορά. Εντάξει υπήρχε ένας εσωτερικός σταθερός πυρήνας, αλλά με 50%
νέα πρόσωπα δεν είναι δυνατή η εξοικείωση και ο συντονισμός σε τόσο απαιτητικούς αγώνες ιδίως όπως το Πανελλήνιο. Γι’ αυτό το
double hand που ελπίζω να ξαναγίνει φέτος, δίνει μια ηρεμία και προσφέρει πλεονεκτήματα σε αυτόν τον τομέα. Εν ολίγοις κάναμε σχεδόν 2000 μίλια από τα μέσα Ιουνίου πριν τα μέσα Αυγούστου. Θα επανέλθουμε δριμύτεροι.

Δείτε το Αφιέρωμα για το 58ο Ράλλυ Αιγαίου στη σελ.61